พอฉันตื่นขึ้นมาก็พบว่าอยู่บนเตียงสีขาว แล้วยังจะเป็นห้องที่หรูหรามาก พอจะขยับมือก็พบว่ามือถูกใส่กุญแจมือล็อคไว้กับเตียง ทำให้ขยับไม่ได้
"อ้าว ตื่นเร็วกว่าที่คิดนะ"
เบลดยิ้มพร้อมกับดื่มชา
"ที่นี่ที่ไหน? โซ่? ไม่นะ ปล่อยฉัน ปล่อยฉันไปจากที่นี่ ฉันจะตะโกนเรียกคนนะ"
"เชิญเลยๆ แต่ไม่มีคนมาช่วยหรอก ให้ตายสิ เป็นลูกแมวน้อยที่สร้างปัญหาจริงๆ ถ้ายอมทำตัวน่ารักอยู่เฉยๆ ผมจะเอ็นดูเธอให้อย่างดีเลย กับเด็กที่มาชกที่หน้าผมก็ต้องแกล้งสักหน่อยล่ะนะ"
"ไม่เอา อย่าเข้ามานะ เจ้าสัตว์ป่าเถื่อน ไอ้ผู้ชายเลวเอ้ย"
"นั่นน่ะเป็น เรื่องเข้าใจผิดแล้ว ผมเป็นผู้หญิง"
เบลดถอดเสื้อผ้าออก จนอยู่ในสภาพที่เหลือเพียงชุดชั้นใน
"เธอทั้งๆที่เป็นผู้หญิงแท้ๆ แต่กลับมาจับกดผู้หญิงด้วยกันแบบนี้ น่าขยะแขยง"
"พูดอะไรโหดร้ายจังเลยนะ แต่ตอนแรกทุกคนก็แบบนี้แหละ แต่หลังจากผมได้สอนโลกใบใหม่ให้ ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ผู้หญิงด้วยกันดีกว่าน่ะ"
ยังจะพูดออกมาได้อีกนะ ทั้งที่ตัวเองกะจะบังคับให้ใช้ยาปลุกอารมณ์ทางเพศแท้ๆ
"ต่อจากนี้จะเอ็นดูเธอให้เอง ลูกแมวน้อยตัวยุ่ง จะทำให้รู้สึกดีสุดๆ... ผมจะสอนอะไรให้เธอเยอะๆเลย"
แล้วจึงบังคับให้ฉันดื่มยาโดยป้อนปากต่อปาก พอทำเสร็จขึ้นคร่อม แล้วลูบไปทั่วร่างกาย จนมือล่วงเข้าไปในกระโปรง
"งั้นมาเปิดประตูสู่โลกใหม่กันเถอะ..... !? โกหกน่า ทำไมล่ะ ถึงมีของๆผู้ชาย ทำไม เอ๋!!!!!!!!!! อะ เอ๋ !!!!!!!!! เอ๋!!!!!!!!!!!!! สกปรก นี่ฉัน... ของผู้ชาย...."
ผู้กล้าแห่ง[ดาบ] อ้วก หลายต่อหลายครั้งทั้งๆที่ยังคร่อมตัวฉันอยู่ ช่างเป็นพวกที่เสียมารยาทซะจริง ตัวฉันที่กลายเป็นเคอาล่า ตรงนั้นเองก็น่ารัก
เพราะน่ารำคาญก็เลย เตะเข้าที่ท้อง
เบลดเซล้มกลิ้งลงไป นอกจากนี้ รองเท้าที่ใส่มาวันนี้มีมีดซ่อนอยู่ ซึ่งพอเตะมันก็จะมีมีดที่ทาด้วยพิษพิเศษก็จะเด้งออกมา
เลือดไหลออกมาจากบริเวณท้องของยัยผู้หญิงโสโครกนี่ พิษของฉันนั้นต่างจากยาที่ยัยผู้หญิงคนนี้ใช้กับฉัน ถ้าผิดเริ่มแพร่กระจ่ายจะทำให้สติเลือนลาง
ขยับร่างกายไม่ได้ ต่อให้เป็นสัตว์ประหลาดอย่างผู้กล้าแห่ง[ดาบ] ก็จะกลายเป็นคนธรรมดาๆไป
เพราะพิษเมื่อกี้เลยทำให้ผลของดาบเทพแร๊คนาร็อค ไร้ผลไป แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้ถือดาบอยู่ นึกแล้ว ยัยนี่ก็แค่แข็งเกร่งเท่านั้นเอง
ทั้งที่รู้ว่าเป็นพวกใช้อาวุธลับแท้ๆ แต่กลับแค่มัดมือแล้วก็วางใจโดยที่ไม่ค้นตัวแล้วยึดของไปเลย
แล้วยังจะละมือจากดาบเทฑที่เอาไว้ปกป้องตัวเองอีกแบบนี้
มาเอาคืนจากเมื่อกี้ก็แล้วกัน แล้วจึงใช้วิชาเล่นแร่แปรธาตุทำลายกุญแจมือ ถ้าไม่มีดาบเทพ กับอีแค่นี้ก็ไม่จำเป็นต้องกลัว
"เสียใจด้วยนะ ฉันเป็นผู้ชาย เธอน่ะ ประกบปากกับผู้ชาย จูบกับผู้ชาย แล้วก็จับไอ้นั่นของผู้ชาย ล่ะ "
"โกหกน่า เห!!! ผม.... ผมกับผู้ชาย....เอ๋!!!!!!!!!!!!"
แค่เห็นก็ทำเอารู้สึกคลื่นไส้ ช่วยไม่ได้นี่นนะ เห็นสิ่งที่แสดงถึงความเป็นชายเข้าไป สำหรับยัยผู้หญิงโสโครกนี่คงจะหนักเป็นเท่าตัว
"แหวะ!!!! เป็นผู้ชายแท้ๆ ดันแต่งตัวเหมือนผู้หญิง โรคจิต โรคจิต โรคจิตชัดๆ"
"แหม่ แค่เธอเท่านั้น ที่ไม่อยากโดนพูดแบบนี้"
ไอ้ผู้หญิงแต่งชายเอ้ย เอาล่ะ มาเริ่มการแก้แค้นเลยดีกว่า ก็อยู่ในสภาพที่เหมาะจะแก้แค้นแล้วนี่นา
..........................................................................
ผู้กล้าแห่งดาบเบลด พอรู้ว่าฉันเป็นผู้ชายก็สลบไปทั้งๆที่ยังทรมาณ
ยัยผู้หญิงเวรที่เกลียดผู้ชายเข้ากระดูกดำ กลับพูดคุยกับผู้ชายอย่างสนุกสนาน กุมมือผู้ชาย
แล้วก็แน่นอน ทั้งจูบกับผู้ชาย แล้วยังจะจับสิ่งที่แสดงถึงความเป็นชายของผู้ชายอีก
แล้วนอกจากนี้ยังโดนมีดที่เคลือบยาพิษแทงเข้าที่ท้อง พิษเองก็เริ่มแพร่กระจายไปทั่ว
แล้วก็เพราะเลี่ยงจุดตายเอาไว้ให้ก็คงไม่ถึงกับตาย สักพักเลือดก็คงหยุดไหลไปเอง
ส่วนพิษก็จะค่อยๆกัดเซาะไปทีล่ะนิด ทำให้ทำอะไรได้สะดวก
ที่นี่คือห้องที่"ใช้ทำ"ของผู้กล้าแห่งดาบ เก็บเสียงอย่างสมบูรณ์ ต่อให้โวยวายสักเท่าไหร่ก็ไม่มีใครมาช่วย
"ฆ่า ผมจะฆ่าแก"
เบลดคงจะแค้นฉันอยู่
เพราะอยู่ในสภาพชุดชั้นในเลยดูไม่ได้เลยนะ
"ถ้าทำได้ก็ทำเลยสิ เอ๊า ลองทำให้ดูหน่อย"
ยัยนี้ตอนนี้ ไม่ได้ถืออาวุธที่เป็นสัญลักษณ์ของผู้กล้าแห่งดาบ
แล้วก็พิษที่ฉันปรุงนั้น เป็นของออริจินอลที่เป็นพิษต่อประสาทกับคลายกล้ามเนื้อ
และประสาทสัมผัสผสมปนกันไป เท่านี้ก็จะทำให้เสียสมดุล ทำให้ใช้พละกำลังไม่ได้เท่าที่ควร
และตัวฉันที่ประสาทสัมผัสและไหวพริบดีขึ้นมาแล้วนั้น ถึงจะเคยใช้ยาปลุกอารมณ์ทางเพศแล้วเล่นสาวๆมาเยอะก็จริง
แต่กับผู้หญิงคนนี้ รู้สึกดีแบบนั้นไม่ได้
สำหรับยัยนี่คงจะสงบใจไม่ได้ถ้าเธอไม่ได้ลิ้มรสชาติความจำปวดที่แม้แต่จะขัดขืนยังทำไม่ได้
ในโลกก่อน ได้เธอเอ็นดูไว้ซะเยอะ แน่นอนว่ามีทั้งเตะทั้งต่อย เคยทั้งโดนไม่ให้อาหารอยู่บ่อยๆ
ทั้งโดนจับถอดเสื้อผ้าแล้วพาออกไปเดินเล่นในสภาพที่เห็นเหมือนสุนัข บางครั้งก็เคยบังคับให้ใส่เสื้อผ้าของผู้หญิงแล้วใช้สำเร็จความใคร่ก็มี
หรือบางทีเธอก็มาเหยียบขยี้ส่วนที่เป็นศักดิ์ศรีของผู้ชาย เพราะงั้นฉันจึงได้ตัดสินใจ ก่อนอื่น...
จะทำให้สำเนียกว่าตัวเองเป็นผู้หญิง แล้วจะเหยียบย่ำ จิตสำนึกนั่น ให้ลิ้มรสชาติความเจ็บปวดที่ราวกับตกนรก แล้วฆ่าให้ตายไปซะ
"ขยับร่างกายไม่ได้ โธ่เว้ย ถ้ามีดาบอยู่ล่ะก็..."
ก็คงจะอย่างนั้นแหละนะ ดาบเทพแร็คนาร็อค ในตอนที่ต่อสู้อยู่ที่ในซอยเอง ถึงจะเป็นพิษคนละชนิดก็ทำให้พิษไร้ผลได้ด้วยนี่นา
เป็นยัยบ้าจริงๆ ดันคิดว่าความแข็งแกร่งของดาบเทพเป็นความแข็งแกร่งของตัวเอง แล้วก็ประมาท จนละมือจากมันไป
"สภาพดูไม่ได้เลยนะ ท่านผู้กล้าแห่งดาบ"
ฉันเหยียบเข้าไปที่หัวของยัยนี่ อ่า รู้สึกดีจังเลย
"ทั้งที่รู้ว่าผมคือผู้กล้าแห่งดาบยังจะมาใช้ความรุนแรงแบบนี้"
"อ่า ก็เพราะรู้ถึงได้ทำยังไงล่ะ กลับกันฉันอยากถามมากกว่า ในสถานการณ์แบบนี้ ยังไม่ยอมแพ้อีกเหรอ ฉันหมดอารมณ์เมื่อไหร่เธอก็ตาย แบบนี้ไง"
ฉันหยิบดาบสั้นที่อยู่ใต้กระโปรงออกมา (ดาบแบบดาบจริงๆนะไม่ใช่ดาบให้อีกความหมาย)
แล้วใช้ดาบนั้นตัดไปที่นิ้วง้อยของมือข้างถนัดของเบลด
อะ ดันเผลอถกกระโปรงขึ้นมาเกิดกว่าที่จำเป็นซะแล้วสิ น่าอายจัง
"อ้ากกกกกก นิ้ว นิ้วของผมมมมมมมมม"
"อ่า ทำไปจนได้ เพราะฉันอารมณ์เสียน่ะ เพราะงั้นถึงต้องเสียนิ้วก้อยอันแสนสุดจะแสนสำคัญไปไงล่ะ
น่าสงสาร ถ้าไม่มีนิ้วก้อยก็จะฟันดาบดีๆไม่ได้แล้วนี่นะ คงจะต้องถอนตัวเลิกเป็นผู้กล้าแห่งดาบแล้วล่ะมั้งนะ ฮ่าๆๆๆๆ"
หัวเราะเสียงดังออกมาอย่างไม่ทันคิด นิ้วก้อยนั้นในตอนเวลาฉุกเฉินนั้น จะช่วยทำให้มีกำลังส่งในการฟันศัตรูมากขึ้น
และในช่วงเวลานั้น ชีวิตในฐานะนักดาบของยัยนี่ก็ได้ตายไปแล้ว
ผู้ใช้เวทฟื้นฟูคนอื่นนอกจากฉัน ก็ไม่สามารถรักษาได้
"เอาล่ะ เข้าใจจุดยืนของตัวเองขึ้นมาแล้วรึยัง"
"ฆ่า ไม่ว่ายังไง ผมก็จะฆ่าแก"
" ถ้างั้นก็เอาอีกนิ้วแล้วกัน"
แล้วจึงหยิบมีดขึ้นมา
"อ้าากกกกกกก"
จริงๆก็ไม่อยากใช้ความรุนแรงนักหรอก แต่ถ้าพูดแล้วไม่เข้าใจก็คงต้องทำให้ร่างกายจนจำเท่านั้น
ต่อมาเป็นนิ้วนาง
ถ้ายัยนี่รู้ถึงจุดยืนของตัวเองก่อนนิ้วจะหมดก็คงจะดีล่ะนะ ยัยนี่ไม่มีความสามารถในการเรียนรู้เลยน่ะสิ
ชักเป็นห่วงแหะ เอาล่ะ นิ้วต่อไปดีกว่า.... แล้วก็นิ้วต่อไป....
..........................................................................
"เหอ สลบไปอีกแล้วแฮะ"
เบลดหมดสติตาเหลือบเหลือแต่ตาขาว ที่แก้มมีน้ำตาไหลอาบ ก็สมควรแล้วล่ะนะ
แต่หัวดีกว่าที่คิด ยอมเข้าใจจุดยืนของตัวเองก่อนที่นิ้วมือข้างซ้ายจะหายไปหมด ดูไม่ได้เลย
หมดสติกับอีเรื่องแค่นี้ แบบนี้น่ะเหรอเป็นผู้กล้า อนาคตของมนุษยชาตินี่คงมืดมนซะแล้ว
อยากให้แสดงให้เห็นถึงการเตรียมใจของผู้กล้าสักหน่อยแท้ๆ
เอาล่ะ ทำงาน ทำงาน แบบนี้ เรียกไม่ได้เลยว่าเป็นการแก้แค้น ความแค้นของฉันยังไม่หายไป
จอนถึงตอนนี้ก็แค่วอร์มเฉยๆเองนะ ต่อจากนี้ต่างหากล่ะของจริง
[ฮีล(ปรับปรุง)] เปลี่ยนสภาพร่างกายจากเคอาล่า ให้กลายเป็นเบลดผู้กล้าแห่ง ดาบ
จากนั้นก็ค้นที่ชั้นวางของ นึกแล้วมีจริงๆด้วย กระเป๋าขนาดใหญ่ที่พอจะใส่คนลงไปได้
ผู้กล้าแห่งดาบ เคยลักพาตัวผู้หญิงมาแล้วเล่นมากไปจนเผลอฆ่าไปอยู่หลายครั้ง เพราะงั้นถึงได้เตรียมของแบบนี้ไว้เผื่อเวลาแบบนั้น
พอห้ามเลือดเสร็จ ก็เอาไอ้ผู้หญิงเลวนี่ใส่กระเป้า แล้วก็บางทีในนี้อาจจะมีกองอัศวินอยู่ จึงต้องใช้รูปลักษณ์ของผู้กล้าแห่งดาบ ถือกระเป้าไป
พวกอัศวินพวกนั้นคงจะคิดกันแค่ว่า ผู้กล้าแห่งดาบ ทำเกินไปอีกแล้วเหรอเนี่ย แค่นั้นล่ะมั้ง
"ก่อนหน้านั้น ก็ต้องเอาทรัพยาการมาใช้สักหน่อย"
ทั้งเงิน อัญมณี หรือของที่มีราคา ขอทำการเก็บกู้
ได้เงินรางวัลในฐานะผู้กล้าแห่ง[ดาบ]มาเยอะเลยนี่นา เอาใส่ไว้ในก้นกระเป้าก็แล้วกัน
เดิมทีแล้วก็เป็นขุนนางใหญ่เพราะงั้นคงมีเงินไหลมาเทมา
แต่ว่าทำหรับคนตาย เงินมันไม่จำเป็นนี่นา แล้วก็ขอยืมไวน์กับกำแก้มหน่อยแล้วกัน ค่อนข้างเป็นของหายากเลยนะ ยัยนี่คงจะสนุกน่าดู
"อยากได้นี่จังเลยนะ"
อุปกรณ์ชุดเกราะเทพ ถึงตอนนี้จะอยู่ในรูปแบบของดาบ
เจ้านี่เมื่อทำสัญญากลับผู้กล้า จะเปลี่ยนรูปร่างอาวุธไปตามความเหมาะสมกับผู้กล้า
และสัญญานั่นจะถูกตัดขาดเมื่อผู้กล้าที่ทำสัญญาตาย แล้วกลับไปสู่รูปร่างที่แท้จริง
หรือก็คือ ถ้าผู้กล้าแห่งดาบตาย มันก็กลายเป็นของของฉัน ของเล่นนี่ โคตรอยากที่จะอยากได้เลย
เอาห่อผ้าอย่างระมัดระวังแล้วเอาคาดไว้ที่เอว ดีล่ะ เตรียมตัวเสร็จแล้ว
"ออกเดินทางได้ เอาล่ะ จะทำให้ฉันสนุกได้ถึงไหนกันนะ"
ย้ายไปที่ที่มีไอเทมสำหรับแก้แค้นดีกว่า
ถือกระเป้าที่มีผู้กล้าแห่งดาบ แล้วเดินออกไปข้างนอกอย่างองอาจ
แล้วก็มุ่งหน้าไปยังบ้านร้างในเมืองสลัม
ที่มีเจ้าพวกขยะที่โจมตีใส่ฉันที่ถูกทำให้หลับด้วยไอเทมอยู่
พอรู้สึกตัวฉันก็ฮัมเพลงอยู่ซะแล้ว
ต่อจากนี้นรกจะเริ่มต้นขึ้น
พอฉันถึงจุดหมายปลายทาง ก็เอาผู้กล้าแห่งดาบออกจากประเป้าและฮีลตัวเองกลับเป็นเคอาล่า
แล้วฉันจับเบลดโยนไปตรงหน้าของเจ้าพวกขยะที่กำลังหลับอยู่ นอกจากนี้ฉันยังทำให้เท้าเธอเดินไม่ได้อีกด้วย พอทำเสร็จ ฉันก็ทำการปรุงยาอยู่ที่บริเวณหน้าบ้าน
"หัวข้อของคราวนี้ คือ [ความหิวโหยและความต้องการทางเพศ]"
แล้วก็เอายาที่ทำเสร็จแล้ว ฉีดเข้าไปในกลุ่ม 3 คนนั่น อีกสัก 10 นาทีก็คงจะตื่นขึ้นมาแล้วล่ะมั้ง
เพราะใส่ส่วนผสมที่จะปลุกให้ตื่นเข้าไปในยานี้ด้วย แต่ก่อนหน้าต้องอธิบายกฏของเกมให้เบลดฟังซะก่อน
ก่อนอื่นก็เตะเข้าที่ท้องของเบลด เตะหลายครั้งจนกว่าจะตื่น
ถึงจะได้ยินเสียงกระดูกหักกับเสียงเครื่องในแหลกก็เถอะ แต่ก็ไม่สนใจ
"คร๊อก คึก เจ็บ ที่นี่คือ..."
เบลดลืมตาขึ้นมา ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ เผลอสนุกมากไปหน่อย เลยเตะที่อื่นนอกจากท้องไปด้วย แต่ตื่นขึ้นมาก่อนที่จะตายไปซะก่อนก็สบายใจไปเปราะนึง
"ที่นี่คือบ้านร้างในสลัมไง"
"ฮึ้ย ยกโทษให้ผมเถอะ ผมจะไม่ขัดขืนแล้ว ผมจะไม่ขัดขืนอีกแล้ว"
อ้าว ที่ลงโทษไปเมื่อกี้ทำจิตใจแตกสลายไปแล้วเหรอ น่าเบื่อ นึกว่าจะเข้มแข็งกว่านี้ซะอีก
ช่างเถอะ เริ่มเกมตามที่กำหนดดีกว่า
"จะขัดขืนก็ได้นะ มือที่จับดาบไม่ได้ แล้วก็ขาที่คงจะเดินไม่ได้ด้วยซ้ำนั่น ก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้แค่ไหนล่ะนะ"
พอพูดออกไปแบบนั้น ในที่สุดเบลดก็รู้ตัวว่าตัวเองจะยืนไม่ได้อีกเป็นครั้งที่สอง
สีหน้าเริ่มบิดเบี้ยวด้วยความสิ้นหวัง
ฉันไม่เห็นใจเธอเลยสักนิด ผู้หญิงคนนี้นั่น จู่โจมผู้หญิงฝืนบังคับขืนใจผู้หญิงอ่อนแอ่มาหลายต่อหลายคน และบางทีก็ยังเผลอฆ่าไปอีก เป็นสวะของแท้เลย
แล้วยังจะเข้ามาจู่โจมใส่ฉันที่อยู่ในร่างเคอาล่า แล้วแย่งชิงจูบไป นอกจากนี้ยังจับส่วนที่แสดงถึงความเป็นชายอีก เท่านี้ก็เป็นบาปที่ต้องชดใช้
"ขอร้องล่ะ หยุดเถอะนะ ปล่อยผมกลับไปเถอะ จะให้ทำอะไรก็ได้"
ไม่คิดว่าจะคุกเข่าขอร้องเลยนะ
พอเห็นแบบนั้น รู้สึกสะใจซะจนล่ะสายตาไปไม่ได้เลย
"ฉันอยากจะถามเธอนะ จนถึงเมื่อกี้จุดยืนของพวกเรากลับกันสินะ ถ้าเกิดว่าฉันคุกเข้าขอร้องเธอ เธอจะยอมปล่อยให้หนีรึเปล่า"
"นะ แน่นอนสิ ก็แค่จู่โจมใส่เฉยๆเท่านั้นเอง ถ้าเกิดไม่อยากจริงๆล่ะก็ ผมก็จะไม่บังคับหรอก จริงๆนะ เชื่อผมเถอะ"
ฉันหัวเราะออกมาดังลั่นอย่างไม่คิด
ทำไมถึงพูดอะไรน่าเกลียดแบบนี้กันนะ
ใช้ยากับผู้หญิง ทำให้หมดสติแล้วพาเข้าไปในห้อง ถ้าไม่อยากจริงๆก็จะไม่บังคับกันงั้นเหรอ
จะบ้ารึไงกัน ขโมยริมฝีปาก จู่โจมจากด้านหลังในซอย แล้วยังพอมาที่ห้องแล้วจับสัญลักษณ์ของผู้ชาย รวมทุกอย่างเข้าด้วยกัน มันก็เป็นการ Rape แล้วล่ะนะ พอถึงจุดนี้การเจรจาระหว่างเบลดก็จบลง ปีศาจจอมข่มขืน ต้องได้รับการลงโทษ
"งั้นเหรอ ถ้าไม่อยากก็จะปล่อยให้หนีงั้นเหรอ ถ้างั้นจะให้ฆ่าทิ้งโดยไม่ให้ทำอะไรก็น่าสงสารล่ะนะ"
"จะปล่อยผมกลับไปงั้นเหรอ"
"ถ้าเธอเคลียร์เกมได้ล่ะก็ จะยอมปล่อยไปก็ได้ เกมที่รวมระหว่าง[ความหิวโหยและความต้องการทางเพศ]"
"เกม?"
"ใช่แล้ว มีผู้ชาย 3 คนอยู่ตรงนั้นใช่ไหมล่ะ นั่นน่ะ ฉันได้ให้โพชั่นที่จะทำให้หิวกระหายกับโพชั่นที่จะทำให้กระแทกเอว(เย็ด)ได้ต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะตาย
ฉันตัดลิมิเตอร์ที่สมองออกแล้ว สามารถแสดงกำลังได้อย่างมหาศาล แต่ก็นะ เดี๋ยวอีกครึ่งวันก็คงจะตายไปเองนั่นแหละนะ "
ผู้กล้าแห่งดาบมองผู้ชายทั้ง 3 ด้วยแววตาอันหวากกลัว
"แล้วก็เพราะงั้นแหละ ตั้งแต่นี้ไปคือของจริง จนกว่าจะถึงเช้าวันพรุ่งนี้ ถ้าหนีจากผู้ชายพวกนี้ได้จะให้กลับก็ได้นะ แต่ก็ด้วยร่างกายที่ใช้กำลังไม่ได้แบบนั้น
ปกติแล้วหนีไม่ได้หรอกนะ จะบอกวิธีช่วยให้ก็แล้วกัน ให้เธอโชร์ตรงส่วนขั้นของผู้หญิงของเธอให้ดู ในช่วงที่ความต้องการทางเพศของทั้งสามคนชนะความหิวโหย
ก็จะยังมีชีวิตรอดในฐานะผู้หญิงของสามคนนี้ แต่ถ้าความหิวชนะล่ะ จะโดนกินทั้งเป็นล่ะนะ ขอให้อิ่มเอมกับการเป็นผู้หญิงของสามคนนี้ก็แล้วกัน แค่นี้เองง่ายใช่ไหมล่ะ "
"อะไรกัน กับพวกผู้ชายพรรค์นั้น ผม..."
"เอาล่ะ อีกสองนาที จะใช้อาวุธของผู้หญิงยั่วยวนผู้ชายเพื่อมีชีวิตรอด หรือจะปฏิเสธในตัวผู้ชาย แล้วถูกกินแล้วตายไปซะ เชิญเลือกแบบี่ชอบได้เลย"
ร่างกายของเบลดนั้นจะโดนยาที่มีผลกับประสาทและกล้ามเนื้อทำให้ออกแรงไม่ได้ ประสาทและกำลังโดนกัดกร่อนไปที่ละนิดๆ
นิ้วมือข้างขวาก็ไม่มีทำให้จับดาบไม่ได้ ขาเองก็ขยับไม่ได้ เป็นคู่ปรับกับผู้ชายพวกนี้ไม่ได้เลย วิธีที่จะยืดเวลาตายก็มีเพียงแค่ทางเดียว
ละทิ้งศักดิ์ศรี แล้วยั่วยวนผู้ชายปกสกพวกนี้เท่านั้น เอาล่ะ มาดูกันว่าความภาคภูมิใจของยัยนี่จะเป็นสิ่งวิเศษสักแค่ไหนกัน
"อ้าว แหม่ ใส่ยาเยอะไปรึเปล่านะ"
พวกผู้ชายตื่นขึ้นมา ไม่มีทั้งแววตาใดๆ
ด้วยผลของยาบำรุงพิเศษทำให้กล้ามเนื้อและตรงหว่างขาปูดและพ่องออกมา
ผู้ชายที่ล้มได้สบตาเข้ากับผู้กล้าแห่งดาบ
ที่ง่ามขาของผู้กล้าแห่งดาบ เริ่มเปียกไปด้วยปัสสาวะ
"อ้าว ตื่นเร็วกว่าที่คิดนะ"
เบลดยิ้มพร้อมกับดื่มชา
"ที่นี่ที่ไหน? โซ่? ไม่นะ ปล่อยฉัน ปล่อยฉันไปจากที่นี่ ฉันจะตะโกนเรียกคนนะ"
"เชิญเลยๆ แต่ไม่มีคนมาช่วยหรอก ให้ตายสิ เป็นลูกแมวน้อยที่สร้างปัญหาจริงๆ ถ้ายอมทำตัวน่ารักอยู่เฉยๆ ผมจะเอ็นดูเธอให้อย่างดีเลย กับเด็กที่มาชกที่หน้าผมก็ต้องแกล้งสักหน่อยล่ะนะ"
"ไม่เอา อย่าเข้ามานะ เจ้าสัตว์ป่าเถื่อน ไอ้ผู้ชายเลวเอ้ย"
"นั่นน่ะเป็น เรื่องเข้าใจผิดแล้ว ผมเป็นผู้หญิง"
เบลดถอดเสื้อผ้าออก จนอยู่ในสภาพที่เหลือเพียงชุดชั้นใน
"เธอทั้งๆที่เป็นผู้หญิงแท้ๆ แต่กลับมาจับกดผู้หญิงด้วยกันแบบนี้ น่าขยะแขยง"
"พูดอะไรโหดร้ายจังเลยนะ แต่ตอนแรกทุกคนก็แบบนี้แหละ แต่หลังจากผมได้สอนโลกใบใหม่ให้ ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ผู้หญิงด้วยกันดีกว่าน่ะ"
ยังจะพูดออกมาได้อีกนะ ทั้งที่ตัวเองกะจะบังคับให้ใช้ยาปลุกอารมณ์ทางเพศแท้ๆ
"ต่อจากนี้จะเอ็นดูเธอให้เอง ลูกแมวน้อยตัวยุ่ง จะทำให้รู้สึกดีสุดๆ... ผมจะสอนอะไรให้เธอเยอะๆเลย"
แล้วจึงบังคับให้ฉันดื่มยาโดยป้อนปากต่อปาก พอทำเสร็จขึ้นคร่อม แล้วลูบไปทั่วร่างกาย จนมือล่วงเข้าไปในกระโปรง
"งั้นมาเปิดประตูสู่โลกใหม่กันเถอะ..... !? โกหกน่า ทำไมล่ะ ถึงมีของๆผู้ชาย ทำไม เอ๋!!!!!!!!!! อะ เอ๋ !!!!!!!!! เอ๋!!!!!!!!!!!!! สกปรก นี่ฉัน... ของผู้ชาย...."
ผู้กล้าแห่ง[ดาบ] อ้วก หลายต่อหลายครั้งทั้งๆที่ยังคร่อมตัวฉันอยู่ ช่างเป็นพวกที่เสียมารยาทซะจริง ตัวฉันที่กลายเป็นเคอาล่า ตรงนั้นเองก็น่ารัก
เพราะน่ารำคาญก็เลย เตะเข้าที่ท้อง
เบลดเซล้มกลิ้งลงไป นอกจากนี้ รองเท้าที่ใส่มาวันนี้มีมีดซ่อนอยู่ ซึ่งพอเตะมันก็จะมีมีดที่ทาด้วยพิษพิเศษก็จะเด้งออกมา
เลือดไหลออกมาจากบริเวณท้องของยัยผู้หญิงโสโครกนี่ พิษของฉันนั้นต่างจากยาที่ยัยผู้หญิงคนนี้ใช้กับฉัน ถ้าผิดเริ่มแพร่กระจ่ายจะทำให้สติเลือนลาง
ขยับร่างกายไม่ได้ ต่อให้เป็นสัตว์ประหลาดอย่างผู้กล้าแห่ง[ดาบ] ก็จะกลายเป็นคนธรรมดาๆไป
เพราะพิษเมื่อกี้เลยทำให้ผลของดาบเทพแร๊คนาร็อค ไร้ผลไป แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้ถือดาบอยู่ นึกแล้ว ยัยนี่ก็แค่แข็งเกร่งเท่านั้นเอง
ทั้งที่รู้ว่าเป็นพวกใช้อาวุธลับแท้ๆ แต่กลับแค่มัดมือแล้วก็วางใจโดยที่ไม่ค้นตัวแล้วยึดของไปเลย
แล้วยังจะละมือจากดาบเทฑที่เอาไว้ปกป้องตัวเองอีกแบบนี้
มาเอาคืนจากเมื่อกี้ก็แล้วกัน แล้วจึงใช้วิชาเล่นแร่แปรธาตุทำลายกุญแจมือ ถ้าไม่มีดาบเทพ กับอีแค่นี้ก็ไม่จำเป็นต้องกลัว
"เสียใจด้วยนะ ฉันเป็นผู้ชาย เธอน่ะ ประกบปากกับผู้ชาย จูบกับผู้ชาย แล้วก็จับไอ้นั่นของผู้ชาย ล่ะ "
"โกหกน่า เห!!! ผม.... ผมกับผู้ชาย....เอ๋!!!!!!!!!!!!"
แค่เห็นก็ทำเอารู้สึกคลื่นไส้ ช่วยไม่ได้นี่นนะ เห็นสิ่งที่แสดงถึงความเป็นชายเข้าไป สำหรับยัยผู้หญิงโสโครกนี่คงจะหนักเป็นเท่าตัว
"แหวะ!!!! เป็นผู้ชายแท้ๆ ดันแต่งตัวเหมือนผู้หญิง โรคจิต โรคจิต โรคจิตชัดๆ"
"แหม่ แค่เธอเท่านั้น ที่ไม่อยากโดนพูดแบบนี้"
ไอ้ผู้หญิงแต่งชายเอ้ย เอาล่ะ มาเริ่มการแก้แค้นเลยดีกว่า ก็อยู่ในสภาพที่เหมาะจะแก้แค้นแล้วนี่นา
..........................................................................
ผู้กล้าแห่งดาบเบลด พอรู้ว่าฉันเป็นผู้ชายก็สลบไปทั้งๆที่ยังทรมาณ
ยัยผู้หญิงเวรที่เกลียดผู้ชายเข้ากระดูกดำ กลับพูดคุยกับผู้ชายอย่างสนุกสนาน กุมมือผู้ชาย
แล้วก็แน่นอน ทั้งจูบกับผู้ชาย แล้วยังจะจับสิ่งที่แสดงถึงความเป็นชายของผู้ชายอีก
แล้วนอกจากนี้ยังโดนมีดที่เคลือบยาพิษแทงเข้าที่ท้อง พิษเองก็เริ่มแพร่กระจายไปทั่ว
แล้วก็เพราะเลี่ยงจุดตายเอาไว้ให้ก็คงไม่ถึงกับตาย สักพักเลือดก็คงหยุดไหลไปเอง
ส่วนพิษก็จะค่อยๆกัดเซาะไปทีล่ะนิด ทำให้ทำอะไรได้สะดวก
ที่นี่คือห้องที่"ใช้ทำ"ของผู้กล้าแห่งดาบ เก็บเสียงอย่างสมบูรณ์ ต่อให้โวยวายสักเท่าไหร่ก็ไม่มีใครมาช่วย
"ฆ่า ผมจะฆ่าแก"
เบลดคงจะแค้นฉันอยู่
เพราะอยู่ในสภาพชุดชั้นในเลยดูไม่ได้เลยนะ
"ถ้าทำได้ก็ทำเลยสิ เอ๊า ลองทำให้ดูหน่อย"
ยัยนี้ตอนนี้ ไม่ได้ถืออาวุธที่เป็นสัญลักษณ์ของผู้กล้าแห่งดาบ
แล้วก็พิษที่ฉันปรุงนั้น เป็นของออริจินอลที่เป็นพิษต่อประสาทกับคลายกล้ามเนื้อ
และประสาทสัมผัสผสมปนกันไป เท่านี้ก็จะทำให้เสียสมดุล ทำให้ใช้พละกำลังไม่ได้เท่าที่ควร
และตัวฉันที่ประสาทสัมผัสและไหวพริบดีขึ้นมาแล้วนั้น ถึงจะเคยใช้ยาปลุกอารมณ์ทางเพศแล้วเล่นสาวๆมาเยอะก็จริง
แต่กับผู้หญิงคนนี้ รู้สึกดีแบบนั้นไม่ได้
สำหรับยัยนี่คงจะสงบใจไม่ได้ถ้าเธอไม่ได้ลิ้มรสชาติความจำปวดที่แม้แต่จะขัดขืนยังทำไม่ได้
ในโลกก่อน ได้เธอเอ็นดูไว้ซะเยอะ แน่นอนว่ามีทั้งเตะทั้งต่อย เคยทั้งโดนไม่ให้อาหารอยู่บ่อยๆ
ทั้งโดนจับถอดเสื้อผ้าแล้วพาออกไปเดินเล่นในสภาพที่เห็นเหมือนสุนัข บางครั้งก็เคยบังคับให้ใส่เสื้อผ้าของผู้หญิงแล้วใช้สำเร็จความใคร่ก็มี
หรือบางทีเธอก็มาเหยียบขยี้ส่วนที่เป็นศักดิ์ศรีของผู้ชาย เพราะงั้นฉันจึงได้ตัดสินใจ ก่อนอื่น...
จะทำให้สำเนียกว่าตัวเองเป็นผู้หญิง แล้วจะเหยียบย่ำ จิตสำนึกนั่น ให้ลิ้มรสชาติความเจ็บปวดที่ราวกับตกนรก แล้วฆ่าให้ตายไปซะ
"ขยับร่างกายไม่ได้ โธ่เว้ย ถ้ามีดาบอยู่ล่ะก็..."
ก็คงจะอย่างนั้นแหละนะ ดาบเทพแร็คนาร็อค ในตอนที่ต่อสู้อยู่ที่ในซอยเอง ถึงจะเป็นพิษคนละชนิดก็ทำให้พิษไร้ผลได้ด้วยนี่นา
เป็นยัยบ้าจริงๆ ดันคิดว่าความแข็งแกร่งของดาบเทพเป็นความแข็งแกร่งของตัวเอง แล้วก็ประมาท จนละมือจากมันไป
"สภาพดูไม่ได้เลยนะ ท่านผู้กล้าแห่งดาบ"
ฉันเหยียบเข้าไปที่หัวของยัยนี่ อ่า รู้สึกดีจังเลย
"ทั้งที่รู้ว่าผมคือผู้กล้าแห่งดาบยังจะมาใช้ความรุนแรงแบบนี้"
"อ่า ก็เพราะรู้ถึงได้ทำยังไงล่ะ กลับกันฉันอยากถามมากกว่า ในสถานการณ์แบบนี้ ยังไม่ยอมแพ้อีกเหรอ ฉันหมดอารมณ์เมื่อไหร่เธอก็ตาย แบบนี้ไง"
ฉันหยิบดาบสั้นที่อยู่ใต้กระโปรงออกมา (ดาบแบบดาบจริงๆนะไม่ใช่ดาบให้อีกความหมาย)
แล้วใช้ดาบนั้นตัดไปที่นิ้วง้อยของมือข้างถนัดของเบลด
อะ ดันเผลอถกกระโปรงขึ้นมาเกิดกว่าที่จำเป็นซะแล้วสิ น่าอายจัง
"อ้ากกกกกก นิ้ว นิ้วของผมมมมมมมมม"
"อ่า ทำไปจนได้ เพราะฉันอารมณ์เสียน่ะ เพราะงั้นถึงต้องเสียนิ้วก้อยอันแสนสุดจะแสนสำคัญไปไงล่ะ
น่าสงสาร ถ้าไม่มีนิ้วก้อยก็จะฟันดาบดีๆไม่ได้แล้วนี่นะ คงจะต้องถอนตัวเลิกเป็นผู้กล้าแห่งดาบแล้วล่ะมั้งนะ ฮ่าๆๆๆๆ"
หัวเราะเสียงดังออกมาอย่างไม่ทันคิด นิ้วก้อยนั้นในตอนเวลาฉุกเฉินนั้น จะช่วยทำให้มีกำลังส่งในการฟันศัตรูมากขึ้น
และในช่วงเวลานั้น ชีวิตในฐานะนักดาบของยัยนี่ก็ได้ตายไปแล้ว
ผู้ใช้เวทฟื้นฟูคนอื่นนอกจากฉัน ก็ไม่สามารถรักษาได้
"เอาล่ะ เข้าใจจุดยืนของตัวเองขึ้นมาแล้วรึยัง"
"ฆ่า ไม่ว่ายังไง ผมก็จะฆ่าแก"
" ถ้างั้นก็เอาอีกนิ้วแล้วกัน"
แล้วจึงหยิบมีดขึ้นมา
"อ้าากกกกกกก"
จริงๆก็ไม่อยากใช้ความรุนแรงนักหรอก แต่ถ้าพูดแล้วไม่เข้าใจก็คงต้องทำให้ร่างกายจนจำเท่านั้น
ต่อมาเป็นนิ้วนาง
ถ้ายัยนี่รู้ถึงจุดยืนของตัวเองก่อนนิ้วจะหมดก็คงจะดีล่ะนะ ยัยนี่ไม่มีความสามารถในการเรียนรู้เลยน่ะสิ
ชักเป็นห่วงแหะ เอาล่ะ นิ้วต่อไปดีกว่า.... แล้วก็นิ้วต่อไป....
..........................................................................
"เหอ สลบไปอีกแล้วแฮะ"
เบลดหมดสติตาเหลือบเหลือแต่ตาขาว ที่แก้มมีน้ำตาไหลอาบ ก็สมควรแล้วล่ะนะ
แต่หัวดีกว่าที่คิด ยอมเข้าใจจุดยืนของตัวเองก่อนที่นิ้วมือข้างซ้ายจะหายไปหมด ดูไม่ได้เลย
หมดสติกับอีเรื่องแค่นี้ แบบนี้น่ะเหรอเป็นผู้กล้า อนาคตของมนุษยชาตินี่คงมืดมนซะแล้ว
อยากให้แสดงให้เห็นถึงการเตรียมใจของผู้กล้าสักหน่อยแท้ๆ
เอาล่ะ ทำงาน ทำงาน แบบนี้ เรียกไม่ได้เลยว่าเป็นการแก้แค้น ความแค้นของฉันยังไม่หายไป
จอนถึงตอนนี้ก็แค่วอร์มเฉยๆเองนะ ต่อจากนี้ต่างหากล่ะของจริง
[ฮีล(ปรับปรุง)] เปลี่ยนสภาพร่างกายจากเคอาล่า ให้กลายเป็นเบลดผู้กล้าแห่ง ดาบ
จากนั้นก็ค้นที่ชั้นวางของ นึกแล้วมีจริงๆด้วย กระเป๋าขนาดใหญ่ที่พอจะใส่คนลงไปได้
ผู้กล้าแห่งดาบ เคยลักพาตัวผู้หญิงมาแล้วเล่นมากไปจนเผลอฆ่าไปอยู่หลายครั้ง เพราะงั้นถึงได้เตรียมของแบบนี้ไว้เผื่อเวลาแบบนั้น
พอห้ามเลือดเสร็จ ก็เอาไอ้ผู้หญิงเลวนี่ใส่กระเป้า แล้วก็บางทีในนี้อาจจะมีกองอัศวินอยู่ จึงต้องใช้รูปลักษณ์ของผู้กล้าแห่งดาบ ถือกระเป้าไป
พวกอัศวินพวกนั้นคงจะคิดกันแค่ว่า ผู้กล้าแห่งดาบ ทำเกินไปอีกแล้วเหรอเนี่ย แค่นั้นล่ะมั้ง
"ก่อนหน้านั้น ก็ต้องเอาทรัพยาการมาใช้สักหน่อย"
ทั้งเงิน อัญมณี หรือของที่มีราคา ขอทำการเก็บกู้
ได้เงินรางวัลในฐานะผู้กล้าแห่ง[ดาบ]มาเยอะเลยนี่นา เอาใส่ไว้ในก้นกระเป้าก็แล้วกัน
เดิมทีแล้วก็เป็นขุนนางใหญ่เพราะงั้นคงมีเงินไหลมาเทมา
แต่ว่าทำหรับคนตาย เงินมันไม่จำเป็นนี่นา แล้วก็ขอยืมไวน์กับกำแก้มหน่อยแล้วกัน ค่อนข้างเป็นของหายากเลยนะ ยัยนี่คงจะสนุกน่าดู
"อยากได้นี่จังเลยนะ"
อุปกรณ์ชุดเกราะเทพ ถึงตอนนี้จะอยู่ในรูปแบบของดาบ
เจ้านี่เมื่อทำสัญญากลับผู้กล้า จะเปลี่ยนรูปร่างอาวุธไปตามความเหมาะสมกับผู้กล้า
และสัญญานั่นจะถูกตัดขาดเมื่อผู้กล้าที่ทำสัญญาตาย แล้วกลับไปสู่รูปร่างที่แท้จริง
หรือก็คือ ถ้าผู้กล้าแห่งดาบตาย มันก็กลายเป็นของของฉัน ของเล่นนี่ โคตรอยากที่จะอยากได้เลย
เอาห่อผ้าอย่างระมัดระวังแล้วเอาคาดไว้ที่เอว ดีล่ะ เตรียมตัวเสร็จแล้ว
"ออกเดินทางได้ เอาล่ะ จะทำให้ฉันสนุกได้ถึงไหนกันนะ"
ย้ายไปที่ที่มีไอเทมสำหรับแก้แค้นดีกว่า
ถือกระเป้าที่มีผู้กล้าแห่งดาบ แล้วเดินออกไปข้างนอกอย่างองอาจ
แล้วก็มุ่งหน้าไปยังบ้านร้างในเมืองสลัม
ที่มีเจ้าพวกขยะที่โจมตีใส่ฉันที่ถูกทำให้หลับด้วยไอเทมอยู่
พอรู้สึกตัวฉันก็ฮัมเพลงอยู่ซะแล้ว
ต่อจากนี้นรกจะเริ่มต้นขึ้น
พอฉันถึงจุดหมายปลายทาง ก็เอาผู้กล้าแห่งดาบออกจากประเป้าและฮีลตัวเองกลับเป็นเคอาล่า
แล้วฉันจับเบลดโยนไปตรงหน้าของเจ้าพวกขยะที่กำลังหลับอยู่ นอกจากนี้ฉันยังทำให้เท้าเธอเดินไม่ได้อีกด้วย พอทำเสร็จ ฉันก็ทำการปรุงยาอยู่ที่บริเวณหน้าบ้าน
"หัวข้อของคราวนี้ คือ [ความหิวโหยและความต้องการทางเพศ]"
แล้วก็เอายาที่ทำเสร็จแล้ว ฉีดเข้าไปในกลุ่ม 3 คนนั่น อีกสัก 10 นาทีก็คงจะตื่นขึ้นมาแล้วล่ะมั้ง
เพราะใส่ส่วนผสมที่จะปลุกให้ตื่นเข้าไปในยานี้ด้วย แต่ก่อนหน้าต้องอธิบายกฏของเกมให้เบลดฟังซะก่อน
ก่อนอื่นก็เตะเข้าที่ท้องของเบลด เตะหลายครั้งจนกว่าจะตื่น
ถึงจะได้ยินเสียงกระดูกหักกับเสียงเครื่องในแหลกก็เถอะ แต่ก็ไม่สนใจ
"คร๊อก คึก เจ็บ ที่นี่คือ..."
เบลดลืมตาขึ้นมา ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ เผลอสนุกมากไปหน่อย เลยเตะที่อื่นนอกจากท้องไปด้วย แต่ตื่นขึ้นมาก่อนที่จะตายไปซะก่อนก็สบายใจไปเปราะนึง
"ที่นี่คือบ้านร้างในสลัมไง"
"ฮึ้ย ยกโทษให้ผมเถอะ ผมจะไม่ขัดขืนแล้ว ผมจะไม่ขัดขืนอีกแล้ว"
อ้าว ที่ลงโทษไปเมื่อกี้ทำจิตใจแตกสลายไปแล้วเหรอ น่าเบื่อ นึกว่าจะเข้มแข็งกว่านี้ซะอีก
ช่างเถอะ เริ่มเกมตามที่กำหนดดีกว่า
"จะขัดขืนก็ได้นะ มือที่จับดาบไม่ได้ แล้วก็ขาที่คงจะเดินไม่ได้ด้วยซ้ำนั่น ก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้แค่ไหนล่ะนะ"
พอพูดออกไปแบบนั้น ในที่สุดเบลดก็รู้ตัวว่าตัวเองจะยืนไม่ได้อีกเป็นครั้งที่สอง
สีหน้าเริ่มบิดเบี้ยวด้วยความสิ้นหวัง
ฉันไม่เห็นใจเธอเลยสักนิด ผู้หญิงคนนี้นั่น จู่โจมผู้หญิงฝืนบังคับขืนใจผู้หญิงอ่อนแอ่มาหลายต่อหลายคน และบางทีก็ยังเผลอฆ่าไปอีก เป็นสวะของแท้เลย
แล้วยังจะเข้ามาจู่โจมใส่ฉันที่อยู่ในร่างเคอาล่า แล้วแย่งชิงจูบไป นอกจากนี้ยังจับส่วนที่แสดงถึงความเป็นชายอีก เท่านี้ก็เป็นบาปที่ต้องชดใช้
"ขอร้องล่ะ หยุดเถอะนะ ปล่อยผมกลับไปเถอะ จะให้ทำอะไรก็ได้"
ไม่คิดว่าจะคุกเข่าขอร้องเลยนะ
พอเห็นแบบนั้น รู้สึกสะใจซะจนล่ะสายตาไปไม่ได้เลย
"ฉันอยากจะถามเธอนะ จนถึงเมื่อกี้จุดยืนของพวกเรากลับกันสินะ ถ้าเกิดว่าฉันคุกเข้าขอร้องเธอ เธอจะยอมปล่อยให้หนีรึเปล่า"
"นะ แน่นอนสิ ก็แค่จู่โจมใส่เฉยๆเท่านั้นเอง ถ้าเกิดไม่อยากจริงๆล่ะก็ ผมก็จะไม่บังคับหรอก จริงๆนะ เชื่อผมเถอะ"
ฉันหัวเราะออกมาดังลั่นอย่างไม่คิด
ทำไมถึงพูดอะไรน่าเกลียดแบบนี้กันนะ
ใช้ยากับผู้หญิง ทำให้หมดสติแล้วพาเข้าไปในห้อง ถ้าไม่อยากจริงๆก็จะไม่บังคับกันงั้นเหรอ
จะบ้ารึไงกัน ขโมยริมฝีปาก จู่โจมจากด้านหลังในซอย แล้วยังพอมาที่ห้องแล้วจับสัญลักษณ์ของผู้ชาย รวมทุกอย่างเข้าด้วยกัน มันก็เป็นการ Rape แล้วล่ะนะ พอถึงจุดนี้การเจรจาระหว่างเบลดก็จบลง ปีศาจจอมข่มขืน ต้องได้รับการลงโทษ
"งั้นเหรอ ถ้าไม่อยากก็จะปล่อยให้หนีงั้นเหรอ ถ้างั้นจะให้ฆ่าทิ้งโดยไม่ให้ทำอะไรก็น่าสงสารล่ะนะ"
"จะปล่อยผมกลับไปงั้นเหรอ"
"ถ้าเธอเคลียร์เกมได้ล่ะก็ จะยอมปล่อยไปก็ได้ เกมที่รวมระหว่าง[ความหิวโหยและความต้องการทางเพศ]"
"เกม?"
"ใช่แล้ว มีผู้ชาย 3 คนอยู่ตรงนั้นใช่ไหมล่ะ นั่นน่ะ ฉันได้ให้โพชั่นที่จะทำให้หิวกระหายกับโพชั่นที่จะทำให้กระแทกเอว(เย็ด)ได้ต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะตาย
ฉันตัดลิมิเตอร์ที่สมองออกแล้ว สามารถแสดงกำลังได้อย่างมหาศาล แต่ก็นะ เดี๋ยวอีกครึ่งวันก็คงจะตายไปเองนั่นแหละนะ "
ผู้กล้าแห่งดาบมองผู้ชายทั้ง 3 ด้วยแววตาอันหวากกลัว
"แล้วก็เพราะงั้นแหละ ตั้งแต่นี้ไปคือของจริง จนกว่าจะถึงเช้าวันพรุ่งนี้ ถ้าหนีจากผู้ชายพวกนี้ได้จะให้กลับก็ได้นะ แต่ก็ด้วยร่างกายที่ใช้กำลังไม่ได้แบบนั้น
ปกติแล้วหนีไม่ได้หรอกนะ จะบอกวิธีช่วยให้ก็แล้วกัน ให้เธอโชร์ตรงส่วนขั้นของผู้หญิงของเธอให้ดู ในช่วงที่ความต้องการทางเพศของทั้งสามคนชนะความหิวโหย
ก็จะยังมีชีวิตรอดในฐานะผู้หญิงของสามคนนี้ แต่ถ้าความหิวชนะล่ะ จะโดนกินทั้งเป็นล่ะนะ ขอให้อิ่มเอมกับการเป็นผู้หญิงของสามคนนี้ก็แล้วกัน แค่นี้เองง่ายใช่ไหมล่ะ "
"อะไรกัน กับพวกผู้ชายพรรค์นั้น ผม..."
"เอาล่ะ อีกสองนาที จะใช้อาวุธของผู้หญิงยั่วยวนผู้ชายเพื่อมีชีวิตรอด หรือจะปฏิเสธในตัวผู้ชาย แล้วถูกกินแล้วตายไปซะ เชิญเลือกแบบี่ชอบได้เลย"
ร่างกายของเบลดนั้นจะโดนยาที่มีผลกับประสาทและกล้ามเนื้อทำให้ออกแรงไม่ได้ ประสาทและกำลังโดนกัดกร่อนไปที่ละนิดๆ
นิ้วมือข้างขวาก็ไม่มีทำให้จับดาบไม่ได้ ขาเองก็ขยับไม่ได้ เป็นคู่ปรับกับผู้ชายพวกนี้ไม่ได้เลย วิธีที่จะยืดเวลาตายก็มีเพียงแค่ทางเดียว
ละทิ้งศักดิ์ศรี แล้วยั่วยวนผู้ชายปกสกพวกนี้เท่านั้น เอาล่ะ มาดูกันว่าความภาคภูมิใจของยัยนี่จะเป็นสิ่งวิเศษสักแค่ไหนกัน
"อ้าว แหม่ ใส่ยาเยอะไปรึเปล่านะ"
พวกผู้ชายตื่นขึ้นมา ไม่มีทั้งแววตาใดๆ
ด้วยผลของยาบำรุงพิเศษทำให้กล้ามเนื้อและตรงหว่างขาปูดและพ่องออกมา
ผู้ชายที่ล้มได้สบตาเข้ากับผู้กล้าแห่งดาบ
ที่ง่ามขาของผู้กล้าแห่งดาบ เริ่มเปียกไปด้วยปัสสาวะ
แล้วเธอก็เริ่มพยายามยั่วยวนผู้ชายอย่างเต็มกำลังด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มทั้งๆที่ร้องไห้อยู่
ถอดชุดชั้นในทิ้ง แล้วแหกอวัยวะเพศตัวเองออกด้วยนิ้ว
"อย่ากินผมเลยนะ อะ เอ๊านี่ จะข่มขืนผมก็ได้นะ"
เธอหมุนวนรอบอวัยวะเพศตัวเองด้วยนิ้ว พร้อมๆกับมีเสียงน้ำ
เบลดร้องด้วยเสียงที่แสดงถึงกลิ่นไอของผู้หญิง
ผู้ชายที่กลายเป็นสัตว์ประหลาดมองลงมาที่เบลดด้วยสายตาหื่นกาม
"อะ ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ ผู้กล้าแห่ง[ดาบ] นี่ก็เป็นยัยสัตว์ตัวเมียที่ยกเรือนร่างตัวเองให้ผู้ชายได้ง่ายๆจริงเลยนะ"
ผู้หญิงที่เกลียดผู้ชาย ที่ชอบเลียนแบบผู้ชายแล้วกินผู้หญิง กลับมายั่วยวนยั่วยวนผู้ชายอย่างเอาเป็นเอาตาย
จิตใจพังทลายไปแล้วอย่างสมบูรณ์ ช่างน่าตลกที่สุดแสนจะโคตรตลก ฉันหัวเราะออกมาจากส่วนลึกของท้อง
พวกผู้ชายขึ้นครอมตัวเบลด แล้วทิ่มส่วนที่เป็นสัตว์ป่าลงไปในทีเดียว
เพิ่งจะผ่านไปแค่ 10 นาทีแต่เพราะผลของยา ก็ได้ยินเสียงของการเสียบไปซะแล้ว
เพราะเบลดเอาแต่ร่วมรักกับผู้หญิงด้วยกัน ตรงส่วนนั้นเลยยังไม่พัฒนา ดูท่าทางจะแคบน่าดู เลือดเองก็เริ่มไหลออกมา
"เจ็บ! เจ็บบ เจ็บบบบบบบบบบบบ"
"ก๊ากกกกกกกกก"
พวกผู้ชายไม่สนใจเรื่องนั้น และเริ่มขยับเอว
ผู้ชายอีกคนก็เอาของของตัวเองใส่เข้าไปในปาก และผู้ชายคนที่สามก็งับเข้าที่ท้อง
"ฮย้ากกกกกกกกก"
ดูเหมือนคนที่สาม ดูเหมือนจะเข้าไปหาด้วยความอยากอาหารโดยไม่สนความต้องการทางเพศ
เบลดจะโดนกินทั้งๆแบบนี้งั้นเหรอ พอคิดแบบนั้น
เบลดก็เอาเริ่มเอามือชักตรงนั้นของคนสาม
"โอ โอ้ววววว"
คนที่สามจึงปล่อยปากจากท้อง ดูเหมือนจะพอใจกับการใช้มือ
พยายามน่าดูเลยนี่นา
การเคลื่อนไหวของพวกผู้ชายรุนแรงขึ้น และปล่อยน้ำอสุจิเข้าไปในตัวเบลดเสร็จก็ดึงออกมา เป็นหลั่งออกมาในปริมาณมากจนน่าตกใจ
เพียงแค่การแตกในเข้าไปครั้งเดียว ก็ถึงกับท่วมล้นนองเจิ่งออกมา ที่ปากเองก็ล้นเออนองเช่นกัน ทั่วร่างของเบลดถูกย้อมไปด้วยสีขาวขุ่น
แววตาของพวกผู้ชายเองก็เปลี่ยนไปเป็นความหิวกระหาย เพราะทำสิ่งที่อยากทำไปแล้ว
ต่อไปก็เลยเปลี่ยนเป็นความหิวโหยงั้นสินะ
"อย่ากินเลยนะ อย่ากินเลย ยังทำให้รู้สึกดีได้อยู่นะ อ้ากกก!!"
น้ำตาไหลออกมาด้วยแววตาที่เลื่อนลอย
เบลดพยายามที่จะโชร์อวัยวะเพศของตัวเอง เขี่ยเอาน้ำกามออกมา
ดูเหมือนความต้องการทางเพศของพวกผู้ชายจะชนะแบบฉิวเฉียด
ยกที่สอง
ครั้งนี้ในยกที่สอง ก็เรียนรู้จากความผิดพลาดงั้นสินะ
เบลดแหกโชร์รูทวารของตัวเองด้วยเช่นกัน ให้พวกผู้ชายใช้รูทางนี้ด้วย
เบลดใช้ทั้งปาก ทั้งอวัยวะเพศ และรูทวาร ทั้งหมด เพื่อหยุดยั้งพวกผู้ชาย
ตัวเธอในสภาพนี้ ไม่เหลือเค้าโครงของสาวสวยแต่งชายที่ชอบร่วมรักกับผู้หญิงมาแล้วหลายคนเลยสักนิด
เป็นเพียงแค่หมูตัวเมียที่น่าสมเพจ
"ฮ่าๆ ยัยบ้า เจ้าพวกนี้ น่าขำจนจะท้องแข็งตายเลย"
เอาล่ะ จะทำให้พวกผู้ชายรู้สึกดีไปจนถึงเช้าได้รึเปล่านะ ถ้าเสร็จอีกสักรอบ ก็น่าจะกลับไปหิวโหยอีกล่ะนะ คงจะยากน่าดู
ท่าทางจะยังอีกยาว เลยเอากับแกล้มกับเหล้ามาด้วย ค่อยๆชมการแสดงไปเรื่อยๆก็แล้วกัน
นี่น่ะเป็นโชร์สุดยอดสำหรับฉันเท่านั้นเลยล่ะนะ
..................................................................................
ในที่สุดเช้าก็มาถึง เป็นโชร์ที่ดีมากเลยทีเดียว ไม่คิดว่าผู้กล้าแห่ง[ดาบ] พยายามถึงขนาดนั้น
ไม่มีทั้งความอายหรือศักดิ์ศรี ท่าทางตอนยั่วยวนผู้ชายำเอาหัวเราะจนท้องแข็ง
เอาเถอะถึงสุดท้ายแล้ว จะต่อสู้อย่างเต็มกำลังแล้วก็ถูกกินก็เถอะ แค่สู้มาถึงยกที่ 5 ได้ ก็อยากจะขอชมเชยแล้วกัน ในตอนท้ายพวกผู้ชายที่สูญเสียความมีเหตุมีผล ก็ใช้ความรุนแรงมากไปหน่อย
สถาพนั้นร่างกายตอนนั่น จะเรียกว่าได้ว่าเป็นร่างของผู้หญิงคงไม่ได้แล้ว นั่นคงไม่ใช้สภาพที่จยั่วยวนอะไรได้แล้วล่ะนะ ที่สำคัญจิตใจเองก็พังทลายไปเรียบร้อยแล้ว เพราะงั้นตัวฉันที่ใจดีเลย ฮีลตัวเองเป็นเจ้าหญิงแฟร แล้วก็เชียร์แท้ๆ ยังไงซะยัยนั่นก็ตกหลุมรักและเทิดทูนเจ้าหญิงแฟรนี่นา
นึกว่าจะมีกำลังใจซะอีก แต่กลับกันจิตใจกับพังลายไปกว่าเดิม
แล้วก็ยอมแพุ้กสิ่งทุกอย่างแล้วก็โดนกินไปทั้งๆแบบนั้น ถ้าคิดสักหน่อยก็น่าจะรู้ว่าฉันปลอมตัวแท้ๆ
แต่สภาพที่อ้อนวอนว่า "อย่ามองตัวฉันในสภาพที่ดูไม่ได้แบบนี้เลยนะคะ เจ้าหญิงแฟร"
ถือว่าเป็นผลงานชิ้นเอกเลย
นอกจากนี้ ผู้ชาย 3 คนนั้นเองก็การเก็บกวาดเรียบร้อยแล้ว
พวกสวะสามคนที่ลักพาตัวผู้หญิง ฆ่าทิ้งซะจะเป็นประโยชน์ต่อโลกและต่อผู้คนซะมากกว่า
แล้วฉันเองก็ไม่ชอบเจ้าพวกที่อยู่ในฤทธิ์ของยาอยู่แล้วด้วย
แถมเจ้าพวกนั้น ก็อดอยากจนถึงขีดจำกัดแล้วมาจู่โจมใส่ฉัน ถือเป็นการป้องกันตัวที่ถูกต้อง
"ฮ่าๆๆ แก้แค้น เท่านี้ก็แค่แค้นสำเร็จไปได้อีกคนแล้ว"
ผู้กล้าทั้งสามคนที่ฉันตัดสินใจว่าจะไม่ยกโทษให้เด็ดขาด
ผู้กล้าแห่ง[คาถา] แฟร ลบความทรงจำแล้วเอามาเป็นข้ารับใช้
ผู้กล้าแห่ง[ดาบ] เบลด ทำให้ทิ้งศักดิ์ศรีแล้วให้เล่นกับผู้ชายจนตาย
ที่เหลือก็คือ บูลเล็ท เจ้าตุ๊กตาดารุมะกล้ามเนื้อดำ ไปไอ้ผู้ชายที่รักโชตะ
เจ้านั่นเองก็จะปล่อยให้มีชีวิตอยู่ไม่ได้ ที่เหลือก็แค่ผู้กล้าแห่ง[ปืนใหญ่] เพียงแค่คนเดียว
และเพื่ออีฟ ก็ต้องจัดการจอมมารคนปัจจุบันไปด้วยพร้อมๆกัน
ไอ้เจ้าผู้ชายเพื้ยนนั่น จะต้องฆ่าให้ตายด้วยวิธีการที่เลวร้ายที่สุด
ฉันจะมุ่งหน้าต่อไปจนกว่าจะแก้แค้นสำเร็จ
"ฮีล"
ฉันทิ้งรูปลักษณ์ของเคอาล่า กลับมาเป็น เคียลก้า และเปลี่ยนเสื้อผ้า
คิดแล้วเชียว รูปลักษณ์นี้ดีที่สุด
กลับไปหาพวกเซตสึนะดีกว่า
รู้สึกอารมณ์ดีสุดๆ แล้วยังได้ [อุปกรณ์เกราะเทพ] มาอีกด้วย
รอจนกว่าจะทำสัญญาแล้วเปลี่ยนรูปร่างดีกว่า อาวุธสำหรับเพียงแค่ฉัน
ได้ของสุดยอดมาไว้ในมือแล้ว