ตาเหยี่ยว และอัศวินคุ้มกันรวมทั้งเจ้าหญิงโนรุนโดนเข็มพิษเจาะเข้าที่คอจนร้องขอความช่วยเหลือไม่ได้
[ฮีล ปรับปรุง] กลับมาอยู่ในรูปลักษณ์ของเคียล "'งั้นขอแนะนำตัวใหม่ ฉันคือผู้กล้าแห่งการรักษา คนที่ถูกพวกนายช่วงชิงทุกอย่างไป"
เพราะอยู่กับเจ้าหญิงโนรุนมานาน การสร้างความประทับใจถือว่าสำคัญ จึงได้ลองเสแสร้งยิ้มกว้างเท่าที่จะทำได้ ใส่เจ้าหญิงโนรุน
เจ้าหญิงโนรุนก็แสดงให้เห็นถึงความหวาดหวั่น
"นี่แกมีเป้าหมายอะไรกัน"
คงเป็นเพราะเข็มพิษจึงทำให้เสียงเธอเบาลง
แต่ด้วยความสามารถในการช่วยฟังทำให้พอทำให้ได้ยินได้อยู่
"ตอนมาที่ฟลานิก้า ฉันมีเพื่อนอยู่ล่ะนะ เป็นปีศาจพ่อค้าที่ชื่อว่ากัลมันน่ะนะ เป็นคนดีสุดๆเลย เรามาดื่มด้วยกันบ่อยๆ ท่านฝ่ายต่างคุยเรื่องความฝันของตัวเอง หมอนั่นเคยยิ้มแล้วบอกว่ามีความฝันที่ว่าจะไปเปิดร้านที่เมืองของมนุษย์ล่ะนะ ฉันเองก็เอาใจช่วยให้ความฝันนั้น"
ที่เมืองนี้มนุษย์และปีศาจอาศัยอยู่ร่วมกัน แล้วหนึ่งในนั้นก็คือกัลมัน ซึ่งหมอนนั้นเชื่อในสายสัมพันธ์ของมนุษย์กับปีศาจ แล้วยังเป็นปีศาจที่รักมนุษย์เสียยิ่งกว่าใคร
"ไม่เห็นจะเข้าใจที่พูดเลย"
"กัลมันถูกฆ่ายังไงล่ะ"
กัลมันที่เป็นคนแบบนั้น กลับถูกฆ่าตายโดยที่ยังไม่ได้ทันทำให้ความฝันเป็นจริง เขาจบสิ้นลงโดยที่ยังเป็นพ่อค้าร้านเจ้าของร้านเล็กๆในเมืองฟลานิก้า
"ใช่แล้ว เจ้าหญิงโนรุน เพราะสงครามที่เธอก่อขึ้น!!!!"
ฉันพูดข่มขู่ไปแบบนั้น เจ้าหญิงโนรุนกลับกลัวพยายามใช้บัลลังก์ในรถม้าที่เตรียมไว้ยันตัวเองขึ้นพยายามจะหนี
แต่ก็เสียสมดุลแล้วล้มลง จนอยู่ในท่าคลาน 4 ขา ช่างอยู่ในสภาพที่น่าสมเพชซะจริง
ฉันจึงจับที่ต้นคอให้เงยหน้า
"นี่ ช่วยบอกที่ ทำไมเพื่อนของฉันถึงต้องตายด้วย"
" ระ หรือว่า นาย... ทำเรื่องใหญ่โตเพียงเพื่อปีศาจเพียงตัวเดียวงั้นเหรอ"
โนรุนพูดออกมาด้วยท่าทางตกใจ
เพียงแค่ปีศาจปีศาจตัวเดียวงั้นเหรอ
"อย่ามาพูดบ้าๆนะ เธอคิดว่าชีวิตของคนๆนึ่งมันคืออะไรกันหะ"
สำหรับสาวน้อยที่ไม่รู้จักความสำคัญของชีวิต จำเป็นต้องสั่งสอนสักหน่อยแล้ว
"คนแต่ล่ะคน มีความฝัน ความหวัง และ อนาคตอยู่ สิ่งที่เรียกว่าชีวิตน่ะ เป็นสิ่งล้ำค่าที่อันแสนสำคัญ ทั้งที่เป็นแบบนั้นเธอกลับฆ่าเพื่อนสนิทของฉัน แล้วยังคิดจะมาดูถูกอีกงั้นเหรอ ยกโทษให้ไม่ได้เด็ดขาด"
พึ่งจะเคยโดนตะโกนใส่เป็นครั้งแรกงั้นสินะ ที่ดวงตาของเจ้าหญิงโนรุนเริ่มมีน้ำตาคลอ ต่อให้เป็นอัจฉริยะเรื่องกลยุทธ แต่พอโดนผู้ชายทำให้ล้มลงแบบนี้ ก็ไม่ต่างอะไรไปจากเด็ก
"คะ ขอโทษค่ะ จะขอโทษ ฉันจะขอโทษค่ะ ยกโทษให้ฉันด้วยเถอะนะคะ จะให้ทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น เพราะงั้นอย่าฆ่าฉันเลยนะคะ "
"กลัวงั้นสินะ กลัวที่จะใช้โดนใช้ความรุนแรงสินะ คิดว่า พวกปีศาจที่โดนพวกเธอโจมตีก็มีความรู้สึกเดียวกับเธอในตอนนี้นั่นแหละ แต่เธอก็ฆ่าพวกเขาอย่างไร้ความเมตตา พวกเธอที่ทำงั้นคิดว่าจะได้รับการยกโทษงั้นเหรอ"
"ฮึย ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ "
แค่ขอโทษเท่านั้นเองเหรอ เพราะงี้ไหงล่ะเด็กถึงได้มีปัญหาน่ะ
คิดว่าถ้าร้องไห้แล้วจะยกโทษให้รึไง
เอาเถอะ อย่างแรกก็ ลงโทษเบาๆก่อนแล้วกัน
ฉันจึงค่อยๆคลายมือออกจากคอของเจ้าหญิงโนรุน
นี่ก็แค่เซิฟๆก่อนล่ะนะ
คงต้องให้ลิ้มรสชาติความกลัวตายสักหน่อยแล้ว
แล้วจึงบีบเข้าที่หลอดลมอีกครั้ง
"อ๊ะ อะ อั๊ก"
ถึงเจ้าหญิงโนรุนจะอาลาวาด แต่ด้วยพละกำลังของเด็กผู้หญิงก็ไม่อาจทำอะไรได้
ยิ่งเข้าใกล้ความตายก็สีหน้าก็ยิ่งบิดเบี้ยวด้วยความสิ้นหวัง
ช่างเป็นสีหน้าที่น่ารักดีเลยไม่ใช่รึไง ให้ตายสิ อวัยวะเพศชายของฉันแข็งโดยไม่คาดคิด
พอไม่มีสติถึงขั้นที่ว่าไม่มีแรงจะขัดขืนก็ถือว่าการลงโทษแบบเซิฟๆนี่จบลงล่ะนะ
ที่เหลือก็แค่หนีเท่านั้น แต่ก่อนหน้าก็ทำการ [ฟื้นฟู]
เจ้าหญิงโนรุนก่อนเพื่อให้ได้ทักษะและความทรงจำมา
โอ้โห้ มีทักษะที่หายากเหมือนกันไม่ใช่รึไงเนี่ย ไม่ใช่แค่นั้นนะ นึกแล้วตอนที่จู่โจมหมู่บ้านของฉัน ที่รักแรกของฉันต้องตายก็เป็นเพราะข้อเสนอของยัยนี่
"นึกแล้ว เป็นศัตรูที่ฆ่าคุณแอนนา ไม่ยกโทษให้เด็ดขาด"
เป็นการแก้แค้นแบบคูณสองเลย ทั้งที่แค่เรื่องของกัลมันก็ยกโทษให้ไม่ได้อยู่แล้ว แต่แม้แต่คุณแอนนา
เท่านี้ก็ทำให้เห็นนรกเป็นตลอดชีวิต มีแต่ต้องให้มาชดใช้โดยการมาเป็นของเล่นของฉัน แล้วก็...
"งั้นเหรอ ยัยนี่ชอบแฟรยังงั้นเหรอ "
ในความทรงจำของแฟรนั้น เจ้าหญิงโนรุนทำท่าทีรังเกียจตัวเองอยู่เสมอ แต่ทว่านั้น กลับกันเพราะว่าชอบเลยอยากให้เป็นที่สนใจ
นั่นเป็นเหตุผลที่เจ้าหญิงโนรุนทำให้ตัวเองมีความสามารถด้านกลยุทธและอำนาจทางการเมือง เพราะต่างจากพี่สาวที่ตัวเองกลับไม่มีอะไร
เพื่อที่จะได้เข้าไปอยู่ในสายตาของพี่สาว เธอจึงมีแต่ต้องใช้ความพยายามเพื่อให้ตัวเองได้ดูดีขึ้น
เป็นอย่างเดียวที่ผู้หญิงที่ไร้กำลังที่ไม่มีพรสวรรค์ในด้านเวทมนตร์อย่างเจ้าหญิงโนรุนพอจะทำให้เป็นจริงได้จึงได้พยายามเรื่อยมาจนเลือดตาแทบกระเด็น
แล้วก็ดูเหมือนขอพ่อให้หาอาจารย์ที่เก่งที่สุดแล้วร่ำเรียนมาแล้วหลายคน แล้วก็เธอก็ได้รับอนุญาติมาด้วย
แต่ว่าสุดท้ายแล้วกลับถูกแฟรเกลียดเข้า น่าสงสารจริงนะ
"วางใจซะเถอะ เจ้าหญิงโนรุน ถ้ามาเป็นของฉัน ก็นะได้สนิทสนมกับแฟรเองนั่นแหละ ในฐานะทาสเนื้อที่ว่านอนสอนงายน่ะนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ"
อืม จะเป็นสื่อกลางให้พี่สาวน้องสาวคู่นี้เอง แหม่ ฉันนี่มันช่างใจดีจริง
.....................................................................
ต่อจากนั้นสงครามก็จบลงด้วยชัยชนะของเมืองฟลานิก้า
กองทัพของจักรวรรดิจิโอรัลไม่มีทางที่จะต่อสู้ต่อแน่นอน
เพราะว่าสูญเสียกำลังพลเป็นจำนวนมากและถอนทัพออกไป
เพราะระหว่างที่เดินทางไปทำศึกครั้งนี้จักรวรรดิจิโอรัลเป็นฝ่ายที่เสียหายอย่างใหญ่หลวง คงจะไม่ทำอะไรไปสักพัก...
หรือไม่ก็น่าจะเปลี่ยนเป็นหน่วยค้นหาเจ้าหญิงโนรุนล่ะมั้ง เมืองฟลานิก้าได้ดื่มฉลองที่การต่อสู้จบลง
มนุษย์กับปีศาจที่ต่อสู้ด้วยกันมากอดคอ แล้วยกแก้วดื่มฉลองกัน ถึงแม้บาดแผลจะใหญ่หลวง
แต่อีกไม่นานบาดแผลนั่นก็คงจะหาย แล้วถ้าถามว่า ในระหว่างนี้ผมกำลังทำอะไรอยู่ล่ะก็....
"เฟรอา ชุดนั่นเหมาะมากเลยนะ"
"โฮ่ง!!"
เซตสึนะและอีฟ ทั้งสองคนได้ย้ายกลับไปที่โรงแรม
ส่วนฉันกับเฟรอาอยู่ที่ห้องใต้ดินที่สร้างขึ้นมาเพื่อวันนี้ และแน่นอน ก็เพื่อแก้แค้นเจ้าหญิงโนรุนยังไงล่ะ
จะต้องทำให้ชดใช้กับความเสียใจของอันนาและกัลมัน
เจ้าหญิงโนรุนได้ถูกมัดมือทั้งสองข้างด้วยโซ่ที่ผูกติดกับเพดาน ด้วยความสูงที่ถ้าเอื้อมต่ออีกหน่อยก็ใกล้จะถึงพื้น
เฟรอาที่อยู่ในรูปลักษณ์ของแฟรในชุดชั้นในแล้วมีของเล่นหูสนัขและหางของสุนัขติดอยู่
ค่อนข้างน่ารักอย่างน่าตลก ที่จริงก็อยากจะทำมาตั้งนานแล้ว แต่เพราะถ้าทำแบบนี้เหมือนจะไปดูถูกเซตสึนะ
แล้วเธอจะโกรธเอา เลยไม่มีโอกาสจะได้ใช้เจ้านี่สักที เอาล่ะ คงใกล้ถึงเวลาที่เจ้าหญิงโนรุนจะฟื้นแล้วสินะ เจ้าหญิงโนรุนเริ่มขยับร่างกาย แล้วลืมตาขึ้นช้าๆ
"ทะ ที่นี่คือ???"
"อรุณสวัสดิ์ เจ้าหญิงโนรุน เพราะมันน่ารำคาญเพราะงั้นจะบอกเลยแล้วกัน เธอโดนฉันลักพาตัวมายังไงล่ะ ที่นี่เป็นห้องใต้ดินที่เสียงดังไปไม่ถึงข้างนอก
เพราะเธอถูกลักพาตัว จักรวรรดิจิโอรัลจึงได้แพ้แล้วถอนตัวออกไป เพราะงั้นไม่มีใครมาช่วยหรอก"
"อะไรกัน โกหกน่า"
"เรื่องจริงต่างหากล่ะ แล้วก็นี่เป็นการแก้แค้นของฉัน ที่เพื่อนของฉันต้องถูกฆ่าตาย แล้วยังต้องสูญเสียบ้านเกิดไปเพราะเธอ ถ้าให้พูดง่ายๆต่อจากนี้
จะเป็นการเล่นเย้าแหย่เธอไงล่ะ ไม่ใช่แค่เจ็บเท่านั้น แต่จะทำให้รู้สึกดีด้วย จงยินดีซะเถอะ"
ฉันยิ้มออกมาอย่างน่าขยะแขยง ตามปกติแล้วเวลาหน้าฉันยิ้มจะดูดีไม่เหมาะกับสีหน้าซาดิสก็จริง แต่ก็พยายามยิ้มแบบขยะแขยงอย่างเต็มที่
"โกหก"
"ไม่ได้โกหกนะ เพราะว่าฉันใจดีเลยว่าจะให้เธอได้เล่นเกมสักหน่อย ถ้าชนะจะปล่อยให้หนีไปก็ได้
แล้วก็ครั้งนี้เป็นเซอร์วิสพิเศษ ไม่ต้องเข้าร่วมเกมแล้วออกจากที่นี่ไปก็ได้นะ
แต่ว่าถ้าเป็นอย่างนั้นก็จะขอจับถอดแก้ผ้าให้เปลือยกายแล้วโดนจับเหวี่ยงออกให้ไปอยู่ต่อหน้าพวกปีศาจ...
หัวหน้าตัวต้นเหตุของครั้งนี้ คงจะดึงดูดได้พวกปีศาจได้เยอะเลย แบบนั้นท่าทางจะโหดร้ายทารุนกว่าที่ฉันแก้แค้นกว่าเยอะ น่าสนุกใช้ได้"
พอทำแบบนี้แล้วรู้สึกผิดที่เอาผู้หญิงที่เจ้าพวกนั้นแค้นมาแก้แค้นคนเดียวเลยแหะ
"ตัดสินใจให้ได้ภายใน 10 วินาที ว่าจะเล่นเกมที่นี่ หรือ จะให้ไปส่งตัวให้พวกปีศาจกันล่ะ"
เจ้าหญิงโนรุนถึงกับเบิกตากว้าง ร่างกายเริ่มสั่น คงจะเข้าใจว่าไม่ว่าจะทางไหนก็คงจะจบไม่สวยทั้งสินะ
ดูเหมือนจะวิตกหวั่นไหวน่าดู
ไม่รู้สึกตัวแม้แต่ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคือแฟร ฉันจึงได้เริ่มนับถอยหลังอย่างตั้งใจ
"สาม สอง หนึ่ง"
"เล่นเกมก็ได้ค่ะ"
ก็ตามที่คิดไว้ล่ะนะ
ดีล่ะมาอธิบายเนื้อหาเกมดีกว่า
"คืก คืก"
แต่ทว่าก็มีคนมากวน สนัขแฟรนั่นเอง เอาแก้มมาถูกที่กางเกงฉันบ้าง ก้นฉันบ้างตั้งแต่เมื่อกี้
ถึงจะช่วยไม่ได้เพราะให้ดืมโพชั่นปลุกอารมณ์ทางเพศก็ตาม แต่มันก็น่ารำคาญนิดหน่อย
แล้วก็ยังให้ดื่มโพชั่นที่ทำให้สตินึกคิดเลือนลางอีกด้วย
พอโพชั่นหมดฤทธิ์ เฟรอาก็คงคิดว่าเรื่องในวันนี้เป็นความฝันหรืออะไรทำนองนั้นล่ะมั้ง
"ท่านพี่แฟร เป็นอะไรไป!"
"คืก คืก"
ยังคงมีร้องเสียงขู่ๆ โดยที่เสียงของน้องสาวส่งไปไม่ถึง ไม่ใช่ว่ากำลังหลงอยู่ในความฝันหรืออะไร
แรกเริ่มเดิมทีความทรงจำของแฟร เกี่ยวกับโนรุนได้หายไปแล้ว
แล้วจึงเริ่มอธิบายกฎของเกม
"กฎของเกมนั้นง่ายมาก”
พอฉันพูดแบบนั้น ก็ได้ดึงฉีกชุดของเจ้าหญิงโนรุน เผยให้เห็นผิวขาวเนียน ถึงจะยังโตไม่เต็มที่แต่ก็ยังมีแนวโน้มในอนาคต
เจ้าหญิงโนรุนมองฉันด้วยน้ำตา พอฉันปลดโซ่ที่เพดานออกด้วยเวทมนตร์
เจ้าหญิงโนรุนก็ล้มนั่งลง
ไม่ได้เอาโซ่ที่พันมืออก
คงจะสามารถขยับได้หน่อยนึง
"ตั้งแต่ตอนนี้ ช่วยเล่นกับสุนัขแฟรหน่อยแล้วกัน สุนัขแฟรนี่น่ะ เป็นหมาตัวเมียหื่นน่ะนะ ถ้าเป็นคู่เล่นด้วยก็คงจะลำบากหน่อย”
พอเอามือลูบที่หัวของสุนัขแฟร สุนัขแฟรก็หรี่ตาลง เก่งมาก
"ก็บอกแล้วไง ว่าให้เล่นกับเจ้าหญิงโนรุนด้วยน่ะ แฟร ถ้าอยากได้ของฉันขนาดนั้นล่ะก็
ทำให้ผู้หญิงคนนั้นเสร็จซะสิ ใช้แค่ลิ้นให้เหมือนหมาเท่านั้นนะ ถ้าทำได้เดี๋ยวฉันจะจัดให้เธอเอง"
"โฮ่ง"
สุนัขแฟรขึ้นครอมโนรุน
"กรี๊ดดด ท่านพี่แฟร หยุดเถอะ ได้สติสักที"
"โฮ่งโฮ่งๆ"
ตอนนี้ดูเหมือนแฟรจะเข้าจู่โจมใส่โนรุน ยังไม่ทันได้อธิบายกฎของเกมจบเลย
"เดี๋ยวก่อน ยังก่อนนะ เด็กดี เนื้อหาของเกมก็ง่ายๆ
จนกว่าฟ้าจะสว่างเธอถ้าเธอไม่เสร็จจนน้ำแตกล่ะก็ เธอก็ชนะ แต่ถ้าเสร็จล่ะก็ ฉันจะเอ็นดูสุนัขแฟรต่อหน้าเธอ
แล้วหลังจากนั้น เธอเองก็จะโดนฉันเอ็นดูเหมือนกัน มีความสุขไม่ใช่เหรอ ถูกพี่สาวสุดที่รักเลีย
แล้วยังจะได้กับการเอ็นดูเหมือนกันอีก”
แค่จิตนาการก็รู้สึกดีแล้ว น้องสาวที่ถูกพี่สาวย่ำยี แล้วก็ดูความบ้าๆบอๆของพี่สาวตัวเองโดนผู้ชายย่ำยีที่อยู่ตรงหน้า
"อะไรกัน โหดร้าย”
"แล้วก็พอทุกอย่างจบลง เธอก็จะต้องมาเป็นสัตว์เลี้ยงของฉันเหมือนกับเจ้าสุนัขแฟรนี่ ท่าทางจะน่าสนุกนะ
ถ้าถึงพรุ่งนี้เจ้าหญิงโนรุนก็จะต้องติดหูสุนัขทำท่าทางบ้าๆบอๆมารุมตอมแล้วเอาหน้ามาถูกที่ง่ามขาของฉัน
เอาเถอะ ถ้าไม่อยากเป็นอย่างนั้นก็ ทนอย่างเอาเป็นเอาตายให้ได้แล้วกันนะ ฉันเป็นคนที่รักษาสัญญา
ไม่เหมือนกับพวกเธอ ถ้าเธอทนได้ฉันจะให้เธอหนีไป เอาล่ะ อธิบายเสร็จแล้ว แฟร!"
"โฮ่ง"
เอาล่ะ ถึงจะบอกว่าถึงเช้า แต่มันก็ไม่ได้ยาวขนาดนั้น ขอเยี่ยมชมความรักของพี่สาวน้องสาวหน่อยแล้วกัน
แฟรกับโนรุน แค่มองทั้งสองคนก็ถือได้ว่าเป็นพี่สาวน้องสาวที่งดงามที่สุดของโลก
แฟรที่ติดหูของสุนัข ได้ผลักโนรุนล้มลง แล้วก็ใช้มือจับต้นขา แล้วจึงใช้ปากเลื่อนกางเกงในอย่างคล่องแคล่ว
"โห่ ขนยังไม่ขึ้นงั้นเหรอเนี่ย ยังเติบโตไม่เต็มที่เลยนี่"
"หนวกหู!"
โนรุนตะโกนพร้อมทั้งน้ำตาหันหน้ามาทางฉัน
ในระหว่างนั้น สุนัขแฟรก็ได้แลบลิ้นออกมา แล้วจึงเลียไปที่ส่วนนั้นของโนรุน
ช่างเป็นการพยายามอย่างเอาเป็นเอาตายไม่ให้ตัวเองเสร็จโดยลิ้นของสุนัขแฟร
จะได้ไม่โดนฉันเอ็นดู
เพราะรู้สึกทรมาณจากการกระตุ้นอารมณ์ทางเพศ เธอจึงเอาขาทั้งสองข้างประสานกัน กางเกงในถึงกับเปียกโชก
"ท่านพี่แฟร หยุดเถอะ"
ลิ้นของสุนัขแฟรกำลังเข้าไปในช่องคลอของโนรุนที่ไม่เคยผ่านผู้ชายคนไหนมาก่อน ขยับได้ดีเลย
สุนัขแฟรนั้นปกติก็เคยทำกับเซตสึนะอยู่ตลอดเลยมีเทคนิคที่ค่อนข้างเยอะ
หน้าของโนรุนเปลี่ยนเป็นสีแดง แล้วได้กดหัวของสุนัขแฟรด้วยมือทั้งสองข้าง
เห็นได้ชัดถึงความต่างของพละกำลัง หน้าของสุนัขแฟรเปียกได้ด้วยน้ำรัก
"นี่ๆ เริ่มเปียกซะแล้วเหรอ แบบนี้คงอยู่ไม่ถึงเช้าหรอกนะ"
ผิดหวังจริงๆ แบบนี้น่าจะตั้งเงื่อนไขไว้ว่าหนึ่งชั่วโมงก็พอ
"หุบ~ ปาก~ ซะ~ อั๊ก! ไม่นะ ไม่นะ ไม่นะ"
โนรุนเริ่มร้องเสียงเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
ดูเหมือนสุนัขแฟรจะเจอจุดอ่อนเข้าให้แล้ว
เป็นเฟรอาที่ยินดีทำทุกอย่างเพื่อให้ฉันพอใจเสมอมา
ท่าทางคงจะดูปฏิกิริยาของโนรุน แล้วหาจุดที่รู้สึกดีสุดๆอยู่ตลอด แล้วจึงเริ่มจู่โจมเน้นย้ำที่จุดๆนั้น
"ไม่นะ ท่านพี่แฟร ตรงนั้น... ไม่ได้นะ"
"โฮ่ง โฮ่ง"
สุนัขแฟรได้ยกโนรุนขึ้นมาบนหัว เป็นเหมือนการได้รับรางวัล
การเคลื่อนไหวของลิ้นเริ่มรุนแรง เจ้าหญิงโนรุนเริ่มยกตัวสูงขึ้นเรื่อยๆ และเริ่มเคลื่อนไหวช้าลง
โนรุนยังคงอดทนไว้ได้ ในตอนที่โนรุนมีความหวังนั้นเอง สุนัขแฟรก็ได้ใช้ลิ้นเลียรอบๆคริสตอริสของโนรุน?
"อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาอึก ไม่น้าาาาาาา"
เมื่อโดนกระตุ้นคนละแบบกับที่ผ่านมาก็ทำให้โนรุนทนไม่ไหว ถึงจุดสุดยอดในสภาพที่เอวยังสั่นไม่หยุด
"โฮ่ง! โฮ่ง! โฮ่ง!"
สุนัขแฟรส่งเสียงร้องดีใจออกมา แล้วมองมาที่ฉัน โดยที่หน้าเปียกไปด้วยน้ำรักของโนรุน พร้อมกับงอตัวยกเอวขึ้นมาด้วยความหวัง
เป็นหมาที่น่ารักจริงๆ ทำได้ดีมาก ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว
"อะไรกันพึ่งจะ 15 นาทีเองไม่ใช่รึไง มีใจจะทำรึเปล่า ต้องหื่นตันหากลับขนาดไหนถึงจะรู้สึกกับลิ้นของพี่สาวตัวเองเนี่ย"
"นะ หนวกหู ยังไงซะ ยังไงซะก็ใช้มียาแปลกๆใช้ไหมล่ะ"
"แปลกใจเลยนะ ทั้งที่จะดวลอย่างขาวสะอาดแท้ๆ"
ฉันไม่มีทางโกหกในเกมเด็ดขาด ที่สำคัญแม้แต่ตอนนี้ตรงนั้นของฉันเองก็กระหายกระฉับกระเฉงอยู่แท้ๆ
พอเห็นเจ้าหญิงโนรุนเสร็จต่อหน้าต่อตาแบบนี้ สนัขแฟรก็ได้เอาหัวเข้ามาตรงง่ามขาของฉัน
เข้าใจแล้ว เดี๋ยวจะให้รางวัลเอง
"เธอที่แพ้ในเกม ก็ต้องโดนเกมลงโทษ แต่ก่อนหน้านั้น แต่ให้ดูเองว่าพี่สาวของเธอมันเป็นหมาตัวเมียขนาดไหน"
แล้วก็ออกคำสั่งกับสุนัขแฟร โดยที่ให้อยู่ในท่าคลาน 4 ขาพร้อมกับขึ้นคร่อมโนรุน
โดยที่ตรงหน้าของโนรุนมีอวัยวะเพศของแฟรอยู่ตรงหน้า
อวัยวะเพศของสุนัขแฟรเปียกโชก
"เกมลงโทษ อย่าได้หลบตาเชียวนะ ไม่สิ จะหลบตาก็ได้ แต่ตอนนั้นก็ เตรียมใจไว้ให้ดีล่ะ ฉันโคตรเกลียดพวกที่ทำผิดกฏที่สุดเลย"
ร่างกายของโนรุนสั่นไปหมด ดูเหมือนจะรู้แล้วสินะ ว่าฉันเป็นคนแบบไหน
แล้วจึงใส่เข้าไปในตัวสุนัขแฟร
ตรงหน้าของโนรุนนั้น มีอวัยวะเพศของฉันกับสุนัขแฟรกับกำลังประสานกันอยู่
"ครั๊าง อรั๊งงง อรั๊งงง อรั้ยยงงงงง"
สุนัขแฟรร้องด้วยเสียงดีใจเหมือนจะร้องไห้
ช่างเป็นสภาพหื่นลามกที่ดูไม่ได้จริงๆ ทั้งที่อยู่ต่อหน้าน้องสาวแท้ๆ
น้ำกามเอ่อออกมาจนหยุดใส่หน้าของโนรุน
โนรุนคงอยากจะหันหน้าหนี แต่คงเพราะที่ฉันเตือนก็เลยทำไม่ได้
หน้านั้นเปลี่ยนสีแสดงให้เห็นถึงความกลัวพร้อมกับตื่นเต้น
ดูเหมือนจะรู้สึกตื่นเต้นที่พี่สาวของตัวเองถูกชำเรา
แฟรถึงกับโก่งหลัง ดูเหมือนใกล้จะเสร็จแล้ว ฉันเองก็ถึงขีดจำกัดแล้ว
เป็นสถานการณ์พิเศษ ข้างในของสุนัขแฟรร้อนกว่าปกติ
รู้สึกว่าจะแตกเร็วกว่าทุกครั้งซะแล้วสิ
พอดึงเอาออกมา น้ำรักกับน้ำอสุจิก็ไหลลงมาบนใบหน้าของโนรุน
"แฟร นั่งลง"
"โฮ่ง!"
พอสุนัขแฟรนั่งลง... แน่นอนว่า อวัยวะเพศของแฟรก็ถูกกดทับลงบนหน้าของโนรุน
เป็นอวัยวะเพศที่เต็มไปด้วยน้ำรักและน้ำอสุจิ โนรุนขมวดคิ้ว
"ตรงนั้นของเธอเอามาแนบกับตรงนั้นของโนรุนวะ ถ้าอยากทำให้ฉันรู้สึกดีล่ะก็... เดี๋ยวจะจัดให้เธออีกสักรอบก็ได้"
พอได้ยินแบบนั้น ก็เปลี่ยนท่าอย่างเร็ว สุนัขแฟรได้เอาอวัยวะเพศของตัวเองมาแนบกับอวัยวะเพศของโนรุน
"หยุดเถอะค่ะ ท่านพี่แฟร แบบนี้มัน แปลกไปแล้ว"
สุนัขแฟรไม่ฟังเสียงของน้องสาว ส่ายสะโพกตามความต้องการของตัวเอง
แต่ทว่า อวัยวะเพศของโนรุนเองก็กระตุกเปิดออกเป็นการเชิญชวนผู้ชาย
"ทรมาณใจน่าดูเลยนะ"
"หุบปาก หุบปากหุบปาก"
"รักมากไม่ใช่เหรอ เจ้าหญิงแฟรน่ะ"
"ไม่ใช่สักหน่อย ไอ้คนไร้ความสามารถแบบนั้น"
"อย่าโกหกสิ อยากให้พี่สาวหันมาสนใจถึงขั้นพยายามขนาดนั้นไม่ใช่เหรอ
ฉันผู้แสนใจดีผู้นี้จะทำให้ความปราถนานั้นเป็นจริงเอง
แค่เอาไอ้นั่นของฉันที่เคยเอ็นดูพี่สาวเธอ มาเอ็นดูเธอต่อ เท่านี้พวกเธอก็จะเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว"
โนรุนทำท่าทางจะหนี แต่สนัขแฟรที่ต้องการรางวัลก็ไปปล่อยให้เธอหนีไป
ระหว่างที่อวัยวะเพศทั้งสองประสานแนบชิดกัน ฉันก็สอดเข้าไป
ไม่ยอมให้หนีเด็ดขาด นี่เป็นเกมลงโทษที่จะมอบให้กับคนที่พ่ายแพ้อย่างเธอ
แล้วจึงใช้สิ่งนั้นของฉันที่พึ่งเอ็นดูแฟร เสียบเข้าที่โนรุน
"เจ็บ เจ็บ... เจ็บ!!!"
"นึกแล้วยังบริสุทธิ์อยู่สินะ"
เยื้อพรหมจรรย์ขาดจนเลือดไหลออกมา ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังคงขยับสะโพก
สุนัขแฟรเองก็ไม่หยุดขยับตรงอวัยวะเพศ
ในขณะที่โนรุนกำลังโดยชำเราอยู่แบบนี้กลับแนบอวัยวะราวกับของร้องให้ตอบรับความต้องการของต้น
"ไม่นะ กำลังถูกชำเราด้วยกันกับท่านพี่แฟร"
ถึงจะบอกว่า ไม่นะ แต่ในคำพูดนั้นกลับมีความสุขอยู่ด้วย ดูเหมือนจะมีความสุขที่โดนข่มขืนพร้อมกับพี่สาว
ฉันจึงเร่งขยับสะโพกให้เร็วขึ้น โนรุนได้ลืมความเจ็บปวดไปแล้วเรียบร้อย
ก็คิดว่ายันนี่ตัญหาหื่นอยู่ล่ะนะ แต่ดูถ้าจะเป็นอัจฉริยะตัญหาหื่นเลย
เลยทำตามให้ที่หวัง ซั่มพร้อมๆกันกับพี่สาวให้แล้วกัน
ฉันจะสลับการสอดไอ้นั่นของฉันสลับไปมาทั้งสองคนที่อวัยวะเพศแนบชิดกัน
ความรู้สึกที่สอดเข้าไปของทั้งสองคนนั้นแต่ต่างกัน ทำเอาไม่รู้สึกเบื่อ
"อร้าง ? อร้างงง อึก ครึก"
"ไม่นะ นี่มันแปลก"
พี่สาวน้องสาวสองคนครางเสียงออกมา เริ่มชักจะแตกซะแล้วสิ
ก่อนอื่นก็แให้โนรุนเสร็จก่อนก็แล้วกัน แล้วจึงหยิกที่คริสตอริส
เธอก็ไปถึงขั้นสุดยอดแล้วก็ร้องตะโกนกร๊๊ดออกมาในที่เดียวจนสุดเสียงพร้อมยกหลังขึ้น
ในช่วงเวลานั้นก็ได้ถอดไอ้นั่นออกมา แล้วจึงไปเน้นย้ำที่จุดสำคัญของสุนัขแฟร อวัยวะเพศของแฟรถึงกับกระตุก
จากนั้น ก็ใส่เข้าไปอีกครั้งที่โนรุนที่พึ่งจะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง
"ไม่นะ ไม่เอา ไม่เอา ไม่เอา เมื่อกี้มันทรมาณสุดๆอย่า... อร้างงงงงง"
เอาแต่ร้องไห้แล้วพูดแต่ว่า ไม่เอา ไม่เอา ซ้ำไปซ้ำมา แต่ก็ไม่คิดจะหยุด แถมยังทำให้รู้สึกดีอีกต่างหาก
แล้วก็รังแกโนรุนที่อ่อนไหวที่พึ่งจะเสร็จไปเมื่อกี้
แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังจะปล่อยน้ำอสุจิเข้าไปยังส่วนลึกสุดของช่องคลอดของโนรุน แล้วจึงดึงออก
โนรุนถึงกับอ่อนแรงทั้งร่างกาย น้ำอสุจิล้นออกมาจากอวัยวะเพศ
ส่วนแฟรนั้นคงรู้สึกเสียดายจึงได้ไปเลียที่อวัยวะเพศของโนรุน ลิ้มรสน้ำอสุจิที่ไหลออกมา
เป็นภาพที่เอโรติกมาก
อ่าา สดชื่นดีจัง นึกแล้วพี่สาวน้องสาวนี่มันดีจริงๆ
ให้ความรู้สึกผิดศิลธรรมไม่เหมือนใครดี เท่านี้พี่น้องที่ไม่ถูกกันก็เป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว
ตลอดมา เจ้าหญิงโนรุน อยากให้พี่สาวสุดที่รักหันมามองตัวเองจึงได้พยายามมาตลอด
ถ้ามีอำนาจล่ะก็ นั่นอาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้พี่สาวหันมามอง
แต่กลับกลายเป็นว่า พี่สาวกลับไม่สบอารมณ์จนทิ้งระยะห่างไปอีก จนกลายเป็นน่าสงสาร
คราวนี้เรามาทำการเล่นลบสองพี่น้องแล้วกัน
ในเมื่อจิตใจเป็นหนึ่งเดียวกันแล้วล่ะนะ เอาเถอะ ถึงที่เป็นหนึ่งเดียวกันจะไม่ใช่แค่จิตใจล่ะนะ
นี่ฉันทำเรื่องดีๆไปแล้วสินะ
อ่าา แฟรที่รังแกมากเกินไป ก็เป็นลมอยู่บนตัวของโนรุนซะแล้วด้วย แถมแววตายังเลือนไร้สติอีก
"เอาล่ะ เกมลงโทษยังมีต่อ บอกตั้งแต่แรกแล้วสินะ ว่าถ้าแพ้ จะลบความทรงจำเหมือนสุนัขแฟร
แล้วมาเป็นสัตว์เลี้ยงที่เชื่อฟังฉันน่ะ นี่เป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่ยังเป็นเจ้าหญิงโนรุน หลังจากนี้จะทำการลบความทรงจำ
พอลืมตาตื่นขึ้นมา ก็จะจำอะไรไม่ได้เป็น กลายเป็นทาสของฉัน ไม่มีอะไรอยากบอกทิ้งท้ายเลยรึไง"
เจ้าหญิงโนรุนเองใบหน้าก็เปียกไปด้วยน้ำตา ฉันเองก็ใจดีจะคุยเป็นเพื่อนให้ก็แล้วกัน เจ้าหญิงโนรุนแววตาเริ่มไม่มีประกาบ และเบือนหน้าหนีแล้วพูดออกมา
"ตายลงนรกซะไป..."
"ฮะ ฮ่าๆๆ ฮะฮ่าาๆๆๆๆ ดีจังนะ ด่าได้แรงดี ฉันชอบนะ ช่วงนี้คนที่ฉันแก้แค้นแปบเดียวหัวใจก็แหลกสลายแล้ว ถ้าไม่ใช่แบบนี้ก็รู้สึกไม่คุ้มค่าที่แก้แค้นเลย"
อ่าา สนุกจริงๆ นั่นสินะ ต่อไป ตอนที่ลืมตาตื่นขึ้นมาล้างสมองให้เป็นน้องสาวว่านอนสอนง่ายเรียกฉันว่า "ท่านพี่(ชาย)" ก็แล้วกัน แบบนั้นท่าทางน่าจะสนุกที่สุด
"เจ้าหญิงโนรุน ราตรีสวัสดิ์ ลาก่อนไปตลอดกาลเลย"
แล้วจึงเอามือจับที่หัวแล้วจึงทำการ [ฮีล(ปรับเปลี่ยน)] แสงบริสุทธิ์ที่ฉันได้มอบให้
ได้ทำให้ตัวตนของผู้หญิงโนรุนที่สารเลวได้หายไป แล้วเกิดใหม่เป็นน้องสาวที่ไร้เดียงสา
ต่อจากนี้พี่สาวกับน้องสาวก็จะได้อยู่ด้วยกันอย่างสนิทสนม ฉันร่ายเวทฮีลพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง
ตั้งใจรอเจ้าหญิงโนรุนที่ถือกำเนิดใหม่อย่างใจจดใจจ่อ เพียงเท่านี้ ของเล่นของฉันก็เพิ่มขึ้นแล้ว
คิดว่ากัลมันกับคุณแอนนาที่อยู่บนสวรรค์คงยินดีเป็นแน่
ฉันแบกแฟรกับโนรุนที่หมดสติกลับไปยังโรงแรม มาแนะนำพรรคพวกคนใหม่ให้เซตสึนะกับอีฟดีกว่า
คืนนี้มีงานเลี้ยงต้อนรับช่างดีจริงๆ พอคิดดูแล้วขาของฉันก็เบาขึ้นมาเลย
อืม พอมีเรื่องดีๆแล้วก็รู้สึกดีขึ้นมาเลย วันนี้ก็เอาอาหารที่มันอร่อยกว่าปกติมาทานท่าจะดี
พอกลับมาที่โรงแรมเซตสึนะกับอีฟก็วิ่งเข้ามา
"ท่านเคียลก้า!!"
"ดูสิ ดูสิ วันนี้พวกคนที่ร้านให้ของมาตั้งเยอะแหนะ"
"แล้วก็... ขอโทษที่ช่วยได้แค่นี้น่ะ "
งั้นเหรอเป็นผู้คนที่ฉันช่วยไว้นี่เอง ทั้งที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้ แต่ก็พยายามจะช่วย
คงจะเริ่มฟื้นฟูกลับมาทำการค้าขายอีกครั้งล่ะนะ
"ท่านเคียลก้า ยิ้มด้วยล่ะ"
"ดีใจที่ได้ของแถมมาน่ะ"